Do You Know What I'm Saying? - Wendy James

The past prima donna

in buttons and bells

Was speaking what’s left of her mind

as the audience rebels

Do you know what I’m saying?

The lights they were dimmed

the music by Strauss

She entered on rollerskates

fetchingly tousled

She dnced like an ambulance

Talked like a cartoon mouse

She took off her clothes

and it brought down the house

Do you know what I’m saying?

Do you know what I’m saying?

Why don’t you come when I call?

Do you know what I’m saying?

Can you still hear me at all?

The male counterpart: stupid, brutal and rich

Lies under the arm of the world like an itch

Do you know what I’m saying?

Because he is such an attractive young lout

Putting words in his mouth and then trying them out

It doesn’t much matter what they are about

So long as he has something nasty to spout

Do you know what I’m saying?

Boys will be boys

Blood must be spilt

And nothing like showbusiness was ever built

For letting your critical function wilt

Under the weight of your liberal guilt

Do you know what I’m saying?

He’s the genuine voice of his unlovely state

And the first to complain

When they start to investigate

Under his criminal past and his polythene skin

He’s blowing his lines with his cheeks sucked in Do you know what I’m saying?

Hush now… he has something special to say…

«Can you put your hands together this way?»

Do you know what I’m saying

Het verleden prima donna

in knoppen en bellen

Ze sprak wat er nog over was van haar geest

terwijl het publiek in opstand komt

Weet je wat ik zeg?

De lichten waren gedimd

de muziek van Strauss

Ze kwam binnen op rolschaatsen

aandoenlijk verward

Ze dook als een ambulance

Praatte als een tekenfilmmuis

Ze trok haar kleren uit

en het bracht het huis naar beneden

Weet je wat ik zeg?

Weet je wat ik zeg?

Waarom kom je niet als ik roep?

Weet je wat ik zeg?

Kun je me nog helemaal horen?

De mannelijke tegenhanger: dom, brutaal en rijk

Ligt onder de arm van de wereld als een jeuk

Weet je wat ik zeg?

Omdat hij zo'n aantrekkelijke jonge pummel is

Woorden in zijn mond leggen en ze dan uitproberen

Het maakt niet veel uit waar ze over gaan

Zolang hij maar iets smerigs te spuien heeft

Weet je wat ik zeg?

Jongens blijven jongens

Er moet bloed worden vergoten

En zoiets als showbusiness is nooit gebouwd

Voor het laten verkommeren van je kritische functie

Onder het gewicht van je liberale schuldgevoel

Weet je wat ik zeg?

Hij is de echte stem van zijn onaantrekkelijke staat

En de eerste die klaagt

Wanneer ze beginnen te onderzoeken

Onder zijn criminele verleden en zijn polyethyleen huid

Hij blaast zijn lijnen met zijn wangen naar binnen gezogen Weet je wat ik bedoel?

Stil nu... hij heeft iets speciaals te zeggen...

"Kun je je handen zo bij elkaar houden?"

Weet je wat ik zeg