Laughing Maniacally - We Cut Corners

I can only wait so long for this

I don’t know if I can wait much longer

If I linger 'til it hits my fingertips

The feeling’s only gonna get stronger

And you give, and you give, and you give

For every wisdom received there is one that you have to resist

It’s no way to live

But it’s a way to exist

Rewind me to a time when the world

Was disinclined to wallow in resentment

I’d be happy if my later life was defined by your kind and solitary contentment

And I know, and I know, and I know

For everyone you include there is one that you must discommode

You either run out of room

Or you run out of road

When we’re aligning

We’re era-defining, we’re in the ascendant

We’re on the attack

Do you remember?

Laughing maniacally

All of the way to the brink and back

When we’re opposing

The walls are collapsing and closing

Over ourselves

But do you remember?

Climbing mechanically

All of the way back into our shells

Codified affection, start to slip

Slowly into co-dependence

Do you know why all my failed relationships are prone to trailing off

mid-sentence?

And I try, and I try, and I try

To keep my head low and my hopes inappropriately high

When you’ve got nothing to show

You’ve got nothing to hide!

When we’re aligning

We’re era-defining, we’re in the ascendant

We’re on the attack

Do you remember?

Laughing maniacally

All of the way to the brink and back

When we’re opposing

The walls are collapsing and closing

Over ourselves

But do you remember?

Climbing mechanically

All of the way back into our shells

I can only wait so long for this

I don’t know if I can wait much longer

When we’re aligning

We’re era-defining, we’re in the ascendant

We’re on the attack

Do you remember?

Laughing maniacally

All of the way to the brink and back

When we’re opposing

The walls are collapsing and closing

Over ourselves

But do you remember?

Climbing mechanically

All of the way back into our shells

Ik kan hier maar zo lang op wachten

Ik weet niet of ik nog veel langer kan wachten

Als ik blijf hangen tot het mijn vingertoppen raakt

Het gevoel wordt alleen maar sterker

En je geeft, en je geeft, en je geeft

Voor elke ontvangen wijsheid is er een die je moet weerstaan

Het is geen manier om te leven

Maar het is een manier om te bestaan

Spoel me terug naar een tijd waarin de wereld

Was niet geneigd om te zwelgen in wrok

Ik zou blij zijn als mijn latere leven werd bepaald door jouw vriendelijke en eenzame tevredenheid

En ik weet het en ik weet het en ik weet het

Voor iedereen die je opneemt, is er een die je moet ontmantelen

Of je hebt geen ruimte meer

Of je raakt de weg kwijt

Wanneer we aan het afstemmen zijn

We bepalen het tijdperk, we staan ​​in de ascendant

We zijn in de aanval

Weet je nog?

maniakaal lachen

Helemaal tot aan de rand en terug

Wanneer we tegen zijn

De muren storten in en sluiten zich

boven onszelf

Maar weet je nog?

Mechanisch klimmen

Helemaal terug in onze schelp

Gecodificeerde genegenheid, begin te slippen

Langzaam in co-afhankelijkheid

Weet je waarom al mijn mislukte relaties de neiging hebben om af te lopen?

midden in de zin?

En ik probeer, en ik probeer, en ik probeer

Om mijn hoofd laag te houden en mijn hoop ongepast hoog te houden

Als je niets hebt om te laten zien

Je hebt niets te verbergen!

Wanneer we aan het afstemmen zijn

We bepalen het tijdperk, we staan ​​in de ascendant

We zijn in de aanval

Weet je nog?

maniakaal lachen

Helemaal tot aan de rand en terug

Wanneer we tegen zijn

De muren storten in en sluiten zich

boven onszelf

Maar weet je nog?

Mechanisch klimmen

Helemaal terug in onze schelp

Ik kan hier maar zo lang op wachten

Ik weet niet of ik nog veel langer kan wachten

Wanneer we aan het afstemmen zijn

We bepalen het tijdperk, we staan ​​in de ascendant

We zijn in de aanval

Weet je nog?

maniakaal lachen

Helemaal tot aan de rand en terug

Wanneer we tegen zijn

De muren storten in en sluiten zich

boven onszelf

Maar weet je nog?

Mechanisch klimmen

Helemaal terug in onze schelp