I'm the Loneliness - Walk In Darkness

In this street men come and go

They walk on the edge of the path

Deaf to the sound of birds

So that, one by one

They vanish in the sands of eternity

My heart beats with the rain

Knowing neither gain nor loss

I’m the silent sea

I’m the loneliness

I’m the loneliness

My gates are open

I’m searching for memories

Among the ruins of men

In the vortex of time

No road is too distant

[I don’t need a motive

To join the party of life ] Given my wings of madness you can fly

To the highest heavens

Where poetry blooms

I’m the bride of blessed or damned

I’m the loneliness

I’m a game of chance

I see beyond the mask

There are no heroes

When I change the colour of things

I’m the loneliness

[Anxiety and sadness

Are only paranoid illusions] I’m the silent sea

I’m the loneliness

I’m the loneliness

My gates are open

I’m searching for memories

Among the ruins of men

In the vortex of time

No road is too distant

You walk in front of your soul

Until the slow decay of things

And fallen leaves hide the path

When the noise of rain replaces the songs of birds

You will find again

You will find me

I’m the silent sea

I’m the loneliness

I’m the loneliness

My gates are open

I’m searching for memories

Among the ruins of men

In the vortex of time

No road is too distant

[I don’t need a motive

To join the party of life

I find comfort In caos and confusion

I laugh at those who do not dare]

In deze straat komen en gaan mannen

Ze lopen aan de rand van het pad

Doof voor het geluid van vogels

Zodat, één voor één

Ze verdwijnen in het zand van de eeuwigheid

Mijn hart klopt van de regen

Weten noch winst noch verlies

Ik ben de stille zee

Ik ben de eenzaamheid

Ik ben de eenzaamheid

Mijn poorten staan ​​open

Ik ben op zoek naar herinneringen

Tussen de ruïnes van mannen

In de draaikolk van de tijd

Geen weg is te ver weg

[Ik heb geen motief nodig

Om deel te nemen aan het feest van het leven ] Gezien mijn waanzin kun je vliegen

Naar de hoogste hemelen

Waar poëzie bloeit

Ik ben de bruid van gezegend of verdoemd

Ik ben de eenzaamheid

Ik ben een kansspel

Ik kijk verder dan het masker

Er zijn geen helden

Als ik de kleur van dingen verander

Ik ben de eenzaamheid

[Angst en verdriet

Zijn alleen paranoïde illusies] Ik ben de stille zee

Ik ben de eenzaamheid

Ik ben de eenzaamheid

Mijn poorten staan ​​open

Ik ben op zoek naar herinneringen

Tussen de ruïnes van mannen

In de draaikolk van de tijd

Geen weg is te ver weg

Je loopt voor je ziel

Tot het langzame verval van dingen

En gevallen bladeren verbergen het pad

Wanneer het geluid van de regen het gezang van vogels vervangt

Je zult weer vinden

Je zult me ​​vinden

Ik ben de stille zee

Ik ben de eenzaamheid

Ik ben de eenzaamheid

Mijn poorten staan ​​open

Ik ben op zoek naar herinneringen

Tussen de ruïnes van mannen

In de draaikolk van de tijd

Geen weg is te ver weg

[Ik heb geen motief nodig

Om deel te nemen aan het feest van het leven

Ik vind troost In caos en verwarring

Ik lach om degenen die niet durven]