Distant (Rubicon II) - VNV Nation

The paths that I once tread

Have all but gone

Only embers now smoulder

Where bridges once burned

I feel alive and yet I fear

What may happen now

I know I can’t return

And I hear me say again 'Oh let me not return'

Damn the illusions of redemption

And the hopes that held me here

I will oppose all that would befall me With this rage inside of me

I’ll defy what I would become

This solitude and anger

That do battle inside of me Will always guide me to the answers

That I know I may not see

They are the bonds that hold me tighter

They are the chains that weigh on me One day, I know they will become

Can I start again

And erase this pain

By casting doubts into the waters

Asking judgement of the sea

Though fortune, you guide the fools

I have no wish to be free

Until I am gone

De paden die ik ooit heb betreden

Alles behalve weg

Alleen sintels smeulen nu

Waar ooit bruggen brandden

Ik voel me levend en toch ben ik bang

Wat kan er nu gebeuren?

Ik weet dat ik niet kan terugkeren

En ik hoor me weer zeggen 'Oh laat me niet terugkeren'

Verdomme de illusies van verlossing

En de hoop die me hier hield

Ik zal me verzetten tegen alles wat mij zou overkomen Met deze woede in mij

Ik zal trotseren wat ik zou worden

Deze eenzaamheid en woede

Die in mij strijden, zullen me altijd naar de antwoorden leiden

Dat ik weet dat ik het misschien niet zie

Het zijn de banden die me steviger houden

Het zijn de kettingen die op me wegen. Op een dag weet ik dat ze zullen worden

Mag ik opnieuw beginnen?

En wis deze pijn

Door twijfels in het water te werpen

Het oordeel van de zee vragen

Hoewel fortuin, jij leidt de dwazen

Ik wil niet vrij zijn

Tot ik weg ben