Arena - VNV Nation

Before me plays the endless film

Relentless splinters I recall

Each living thing breathes life

Only sentiment remains

To liquid born, from patterns formed

The sand descends with blind intent

Where the river takes me will in time be revealed

I cannot turn my feelings down

Beyond my means to turn my thoughts around

Expressed in every word I will ever speak

Brighter than all the stars combined

More than the waters, earth and sky

All that I wish and all that I dream

Above the waves with my hands raised

Dare the wind, lay claim to me

Knowing somehow none could take me

Watching the sun come up in vain

The only reason I can find why I remained

The need to leave the point I came to again and again

It didn’t matter how hard I tried

It took so long to claim that I knew how

Or what it meant to let go of this

To ever say goodbye

Call it destiny, call it fate

Chose my direction: running forward

Each life to learn anew, whatever may come

I cannot turn my feelings down

Beyond my means to turn my thoughts around

Expressed in every word I will ever speak

Brighter than all the stars combined

More than the waters, earth and sky

All that I wish and all that I dream

No creed on earth can replace or provide

In my darkest hour, the comfort I’d feel

Leading me to see I can be more than I expect of me

My beginning and my end

The first and last air that I breathe

More than the sum of everything that I will ever be

Voor mij speelt de eindeloze film

Meedogenloze splinters herinner ik me

Elk levend wezen ademt leven

Alleen sentiment blijft

Tot vloeibaar geboren, uit gevormde patronen

Het zand daalt met blinde bedoelingen neer

Waar de rivier me brengt, zal te zijner tijd worden onthuld

Ik kan mijn gevoelens niet afwenden

Voorbij mijn middelen om mijn gedachten om te draaien

Uitgedrukt in elk woord dat ik ooit zal spreken

Helderder dan alle sterren samen

Meer dan de wateren, aarde en lucht

Alles wat ik wens en alles wat ik droom

Boven de golven met mijn handen omhoog

Durf de wind, leg aanspraak op mij

Wetend dat niemand me op de een of andere manier zou kunnen nemen

De zon tevergeefs zien opkomen

De enige reden waarom ik kan vinden waarom ik bleef

De noodzaak om het punt te verlaten waar ik keer op keer naar toe kwam

Het maakte niet uit hoe hard ik mijn best deed

Het duurde zo lang om te beweren dat ik wist hoe

Of wat het betekende om dit los te laten

Om ooit vaarwel te zeggen

Noem het het lot, noem het het lot

Kies mijn richting: vooruit rennen

Elk leven om opnieuw te leren, wat er ook mag komen

Ik kan mijn gevoelens niet afwenden

Voorbij mijn middelen om mijn gedachten om te draaien

Uitgedrukt in elk woord dat ik ooit zal spreken

Helderder dan alle sterren samen

Meer dan de wateren, aarde en lucht

Alles wat ik wens en alles wat ik droom

Geen enkele geloofsbelijdenis ter wereld kan deze vervangen of bieden

In mijn donkerste uur, de troost die ik zou voelen

Laat me zien dat ik meer kan zijn dan ik van mezelf verwacht

Mijn begin en mijn einde

De eerste en laatste lucht die ik inadem

Meer dan de som van alles wat ik ooit zal zijn