Спелая вишня - Владимир Харламов

Я стою над рекой и смотрю,

Как в проталинах ёжится снег,

Как рассвет поцелует зарю,

И от звёздочки тающий след.

Побегут по земле, побегут,

Запоздалой весною ручьи,

И о чём-то своём запоют,

Вслух весенние песни грачи.

Поплывут там вдали, поплывут,

В синем небе быстрей облака,

Позовут они нас, позовут,

К той любви, что в сердцах навека.

Я стою над рекой и смотрю,

Как туман греет крыши домов,

А любовь греет душу мою,

Укрывая от вьюг и ветров.

Поплывут там вдали, поплывут,

В синем небе быстрей облака,

Позовут они нас, позовут,

К той любви, что в сердцах на века.

Я иду по дороге домой,

Там, где раннее солнце встаёт,

К той единственной, милой, родной,

К той, что силы любить не даёт.

Спелой вишней окрасит сады,

В светлой дымке усталого дня,

Эти песни любви для тебя.

Эти песни любви для тебя…

Ik sta over de rivier en kijk

Hoe sneeuw siddert op ontdooide plekken,

Zoals de dageraad de dageraad kust

En van de ster een smeltend spoor.

Ze zullen rennen op de grond, ze zullen rennen,

Late lente stromen

En ze zullen ergens over zingen

Luide lenteliederen roeken downloaden.

Ze zullen wegdrijven, ze zullen drijven,

Wolken zijn sneller in de blauwe lucht

Ze zullen ons bellen, ze zullen bellen,

Voor de liefde die voor altijd in de harten is.

Ik sta over de rivier en kijk

Zoals mist de daken van huizen verwarmt,

En liefde verwarmt mijn ziel,

Beschutting tegen sneeuwstormen en wind.

Ze zullen wegdrijven, ze zullen drijven,

Wolken zijn sneller in de blauwe lucht

Ze zullen ons bellen, ze zullen bellen,

Aan de liefde die al eeuwen in de harten is.

ik ben onderweg naar huis

Waar de vroege zon opkomt

Voor die, lieve, lieve,

Aan degene die liefde niet kracht geeft.

Rijpe kersen kleuren de tuinen,

In de heldere waas van een vermoeide dag,

Deze liefdesliedjes zijn voor jou.

Deze liefdesliedjes zijn voor jou...