Дождь в Тбилиси - Витас

В Тбилиси дождь идет,

И белый жигулёнок

Плывет по мостовой подобно кораблю,

А я ни от того ли счастлив, как ребенок,

Что возлюбим тобой, которую люблю.

В Тбилиси дождь идет, и небосвод вздрогая,

Летит внезапный гром, подобно журавлю.

Мне жаль, что ты его не слышишь, дорогая.

Он сообщает всем, что я тебя люблю.

В Тбилиси дождь идет

Он стал моим нарядом.

Я щеголяю им, подобно королю.

И я печален тем, что ты сейчас не рядом,

Но знай и вдалеке, что я тебя люблю.

В Тбилиси дождь идет, ослепший ливень мая.

Я ртом его ловлю, как будто во хмелю,

А он меня как ты целует, обнимая,

И понимая сам, что я тебя люблю.

Пока что я живу несбывшимися снами.

Да будет славен день,

В который мы, вдвоём,

Приедем в этот край,

Благословенный нами

И вместе, словно в храм,

В тбилисский дождь войдём.

Het regent in Tbilisi

En een witte Zhiguli

Drijft op de stoep als een schip,

En ik ben gelukkig zonder reden, als een kind,

Dat we van je houden, van wie ik hou.

Het regent in Tbilisi, en de lucht huivert,

Een plotselinge donder vliegt als een kraan.

Het spijt me dat je hem niet kunt horen, schat.

Hij vertelt iedereen dat ik van je hou.

Het regent in Tbilisi

Hij werd mijn outfit.

Ik pronk ermee als een koning.

En het spijt me dat je er nu niet bent,

Maar weet zelfs in de verte dat ik van je hou.

Het regent in Tbilisi, de verblindende stortbui van mei.

Ik vang hem met mijn mond, als in een sprong,

En hij kust me zoals jij, knuffelt me,

En beseffen dat ik van je hou.

Tot nu toe leef ik in onvervulde dromen.

Moge de dag glorieus zijn

Waarin we samen

Laten we naar deze regio komen

Gezegend door ons

En samen, als in een tempel,

Laten we de regen van Tbilisi ingaan.