Half My Life - VIOLET SKIES

I told myself that I was doing it right

Kept you so perfectly between all the lines

If only we could’ve know how this was all gonna end

Would I have given up before it began?

I was afraid of the spaces

I was afraid of myself

I was alone in the silence

When I was somebody else

Half my life I’ve been hoping to find it

Half my life I’ve been hopelessly blinded

I can honestly say it gets better with age

And I know at the end of the line it’s just a matter of time

I sat there crying at the end of my drive

You called to tell me I was gonna be fine

Well, baby, ain’t it ironic all the years I have left

Keep getting drowned out by the voice in my head

I was afraid of the spaces

I was afraid of myself

I was alone in the silence

When I was somebody else

Half my life I’ve been hoping to find it

Half my life I’ve been hopelessly blinded

I can honestly say it gets better with age

And I know at the end of the line it’s just a matter of time

Hey, hey

And I know at the end of the line it’s just a matter of time

Hey, hey

And I know at the end of the line

Hey, I know

Hey

Half my life I’ve been hoping to find it

Half my life I’ve been hopelessly blinded

I can honestly say it gets better with age

And I know at the end of the line

Half my life I’ve been hoping to find it

Half my life I’ve been hopelessly blinded

I can honestly say it gets better with age

And I know at the end of the line it’s just a matter of time

Hey, hey

It’s just a matter of time

Hey, hey

And I know at the end of the line it’s just a matter of time

Ik zei tegen mezelf dat ik het goed deed

Hield je zo perfect tussen alle regels

Hadden we maar geweten hoe dit allemaal zou aflopen

Zou ik het hebben opgegeven voordat het begon?

Ik was bang voor de spaties

Ik was bang voor mezelf

Ik was alleen in de stilte

Toen ik iemand anders was

De helft van mijn leven hoopte ik het te vinden

Mijn halve leven ben ik hopeloos verblind geweest

Ik kan eerlijk zeggen dat het beter wordt met de jaren

En ik weet aan het einde van de regel dat het gewoon een kwestie van tijd is

Ik zat daar te huilen aan het einde van mijn rit

Je belde om me te vertellen dat het goed zou komen

Nou, schat, is het niet ironisch al de jaren die ik nog heb?

Word steeds overstemd door de stem in mijn hoofd

Ik was bang voor de spaties

Ik was bang voor mezelf

Ik was alleen in de stilte

Toen ik iemand anders was

De helft van mijn leven hoopte ik het te vinden

Mijn halve leven ben ik hopeloos verblind geweest

Ik kan eerlijk zeggen dat het beter wordt met de jaren

En ik weet aan het einde van de regel dat het gewoon een kwestie van tijd is

Hoi hoi

En ik weet aan het einde van de regel dat het gewoon een kwestie van tijd is

Hoi hoi

En ik weet aan het einde van de regel

Hé, ik weet het

Hoi

De helft van mijn leven hoopte ik het te vinden

Mijn halve leven ben ik hopeloos verblind geweest

Ik kan eerlijk zeggen dat het beter wordt met de jaren

En ik weet aan het einde van de regel

De helft van mijn leven hoopte ik het te vinden

Mijn halve leven ben ik hopeloos verblind geweest

Ik kan eerlijk zeggen dat het beter wordt met de jaren

En ik weet aan het einde van de regel dat het gewoon een kwestie van tijd is

Hoi hoi

Het is gewoon een kwestie van tijd

Hoi hoi

En ik weet aan het einde van de regel dat het gewoon een kwestie van tijd is