Avenue Martin Luther - Vicelow

Ouvrez la porte, je suis enfermé, j’ai pris perpét'

Ma couleur apporte ma perte

Être black en France, y’a p’t-être pire

Mais j’en ai marre de palper la haine, ce pays ne m’inspire plus

Ici je suis le singe qui pue

Le noir sent fort quand il a chaud, faites en sorte qu’il ne transpire plus

Moi aussi je ne respire plus

Ce soir je marche, je titube, ça sent la mort, les regards qui tuent

Putain merde je suis mal à l' aise

C’est quoi qui cloche, comme CloClo j’me sens mal aimé

A droite le fouet, à gauche la laisse

Maman patrie rend fou ma tribu, trop de mots qui blessent

Tu réalises qu’on va droit au casse-pipe

Réalise mes films non j'évite les castings

On gère pas les causes à la racine mais plutôt à l’arrache

C’est chacun pour sa peau, hélas chacun sa cible

J’ai besoin d’un bol d’air

Mais les rues sont grises Avenue Voltaire

Je me dirige Avenue Martin Luther

J’entends des cris de noires panthères

J’avance le coeur serré

J’ai les nerfs, chaque pas déterre les âmes enfouies de mes pairs

Des idées perverses m’envahissent

Car pères, mères, fils ont péri dans cette guerre et ont presque dit merci

Ont perdu leur Terre-Mère

Bouffent et digèrent dans les griffes de l’adversaire

Foutent leur vie en l’air à chercher leur valeur

Marre de fuir le malheur

Je fais face le poing en l’air

Ouais, ouais j’ai fier allure

Au sein du bas peuple peut être qu’on marche pas tous ensemble

Mais ça sera prendra tout son sens quand le pays se noira dans son sang

Dans ces cendres la flamme tricolore se couchera

On ne louchera plus sur des hommes sombres de peau…

Putain fuck, je divague (putain fuck)

Je vois que mes pensées zigzaguent

La haine plane, est aux aguets

Je veux guérir de ma colère

Enterrer la hache de guerre

Jeter en l’air, j’veux atterir

Ressentir ma terre mère avant de périr

Commence donc par reconnaitre tes tords

Il est jamais trop tard dans ce bordel ça remettra un peu d’ordre

Entre Lomé et Pointe-à-Pitre, tel est le titre du livre

J’ai du mal à lire, bloquer au même chapitre

Depuis des lustres, faites, faites qu’on me délivre

Car je veux trouver la paix pour mes mômes

Blessé car j’ai eu la peau troué par des mots sales

Métissés, mes petits ne portent pas le même dossard

Mais promis pour eux non je ne crierais pas aux armes

Ouvrez la porte, je suis enfermé, j’ai pris perpét'

Ma couleur apporte ma perte

Être black en France, y’a p’t-être pire

Mais j’en ai marre de palper la haine, ce pays ne m’inspire plus

Ici je suis le singe qui pue

Le noir sent fort quand il a chaud, faites en sorte qu’il ne transpire plus

Moi aussi je ne respire plus

Ce soir je marche, je titube, ça sent la mort, les regards qui tuent

Open de deur, ik zit opgesloten, ik nam het leven

Mijn kleur brengt mijn verlies

Zwart zijn in Frankrijk, er kan erger zijn

Maar ik ben de haat beu, dit land inspireert me niet meer

Hier ben ik de stinkende aap

Zwart ruikt sterk als het warm is, zorg ervoor dat het niet meer gaat zweten

Ook ik kan niet ademen

Vanavond loop ik, wankel ik, het ruikt naar de dood, de blikken die doden

Godverdomme, ik voel me ongemakkelijk

Wat is er, net als CloClo voel ik me onbemind

Rechts de zweep, links de riem

Moederland maakt mijn stam gek, te veel woorden die pijn doen

Je beseft dat we regelrecht naar de pijp gaan

Regisseer mijn films, nee, ik vermijd castings

We pakken de oorzaken niet bij de wortel aan, maar doen dit ter plekke

Het is ieder voor zijn huid, helaas ieder zijn doelwit

Ik heb een frisse neus nodig

Maar de straten zijn grijs Avenue Voltaire

Ik ga naar Avenue Martin Luther

Ik hoor kreten van zwarte panters

Met pijn in het hart ga ik verder

Ik sta op scherp, elke stap brengt de begraven zielen van mijn leeftijdsgenoten boven

Perverse ideeën dringen me binnen

Want vaders, moeders, zonen zijn omgekomen in deze oorlog en zeiden bijna bedankt

Zijn hun Moeder Aarde kwijt

Eet en verteer in de klauwen van de tegenstander

Neuk hun leven in de lucht op zoek naar hun waarde

Moe van het wegrennen van ongeluk

Ik kijk met mijn vuist in de lucht

Ja, ja, ik zie er geweldig uit

Onder de lagere klassen lopen we misschien niet allemaal samen

Maar het zal allemaal logisch zijn als het land zwart in zijn bloed wordt

In deze as zal de driekleurige vlam liggen

Nooit meer loensen naar mannen met een donkere huid...

Fuck fuck, ik ben aan het dwalen (fuck fuck)

Ik zie mijn gedachten zigzaggen

Haat zweeft, ligt op de loer

Ik wil genezen van mijn woede

De strijdbijl begraven

Gooi in de lucht, ik wil landen

Voel mijn moeder aarde voordat ik verga

Begin met het erkennen van je fouten

Het is nooit te laat in deze puinhoop, het zal wat orde scheppen

Tussen Lomé en Pointe-à-Pitre, luidt de titel van het boek

Ik heb moeite met lezen, blijf bij hetzelfde hoofdstuk hangen

Eeuwenlang, doe, doe dat ik verlost ben

Omdat ik rust wil vinden voor mijn kinderen

Gekwetst omdat ik mijn huid heb gescheurd met vuile woorden

Gemengd, mijn kleintjes dragen niet hetzelfde slabbetje

Maar beloof ze, nee, ik zal niet naar de wapens schreeuwen

Open de deur, ik zit opgesloten, ik nam het leven

Mijn kleur brengt mijn verlies

Zwart zijn in Frankrijk, er kan erger zijn

Maar ik ben de haat beu, dit land inspireert me niet meer

Hier ben ik de stinkende aap

Zwart ruikt sterk als het warm is, zorg ervoor dat het niet meer gaat zweten

Ook ik kan niet ademen

Vanavond loop ik, wankel ik, het ruikt naar de dood, de blikken die doden