Школьная пора - Весёлые ребята, Михаил Файбушевич, Игорь Гатауллин

Раз, и два, и три, четыре, пять

Я опять иду тебя искать.

Как мы долго ищем встречи той,

Той, что не нашли тогда с тобой.

Не забуду твоих синих глаз,

Не забуду я тот день и час.

Не забыта та пора,

Такая вот была игра.

Раз, и два, и три, четыре, пять

Я опять иду тебя искать.

Как мы долго ищем встречи той,

Словно лето ищем мы зимой.

С той поры прошло уж столько лет,

Но давно потерян в детство след.

Не забыта та пора,

Такая вот была игра.

Пять, четыре, три, и два, и раз,

Улетает молодость от нас,

Не нашла с тобою нас любовь,

И не надо больше лишних слов.

Не забуду твоих синих глаз,

Не забуду я тот день и час.

И признаться нам пора,

Любовь, как видно не игра.

Не забуду твоих синих глаз,

Не забуду я тот день и час.

И признаться нам пора,

Любовь, как видно не игра.

Een twee drie vier vijf

Ik ga je weer opzoeken.

Hoe lang zijn we al op zoek naar een ontmoeting van die ene

Degene die toen niet bij jou werd gevonden.

Ik zal je blauwe ogen niet vergeten

Ik zal die dag en dat uur niet vergeten.

Die tijd wordt niet vergeten

Zo was het spel.

Een twee drie vier vijf

Ik ga je weer opzoeken.

Hoe lang zijn we al op zoek naar een ontmoeting van die ene

Alsof we de zomer in de winter zoeken.

Sindsdien zijn er zoveel jaren verstreken,

Maar het spoor is in de kindertijd al lang verloren gegaan.

Die tijd wordt niet vergeten

Zo was het spel.

Vijf, vier, drie, en twee, en één,

De jeugd vliegt van ons weg,

Liefde vond ons niet bij jou,

En er zijn geen extra woorden meer nodig.

Ik zal je blauwe ogen niet vergeten

Ik zal die dag en dat uur niet vergeten.

En het is tijd voor ons om te bekennen

Liefde is blijkbaar geen spel.

Ik zal je blauwe ogen niet vergeten

Ik zal die dag en dat uur niet vergeten.

En het is tijd voor ons om te bekennen

Liefde is blijkbaar geen spel.