Humain - Verso, Blaiz

Y a que ma plume qui me nourrit, quand j'écris pas j’ai faim

Je ferme mes yeux, je vois son sourire alors j’le calque sur un dessin

C’est indécent, je ne sais plus pourquoi je le fais

Pour rendre fiers les miens ou bien pour vivre un conte de fées

Quand j'étais petit je voulais devenir un phénomène

Le genre de truc qui m’excitait plus que Noël

Et j’ai grandi, j’ai peur du vide que j’ai creusé moi-même

J’avais des rêves en tête avant de partir en guerre

Laisse-moi je compte sur la durée, je calculerai pas sur la longueur

B.L.Z nique les tetrais car avec eux il a vécu l’orage

Il attend le temps qui passe et se demande si ce sera pareil quand il aura leur

âge

A l’oral, gros j’ai la rage

Je fais pas mon taf à l’arrache

Je vis dans un rêve matrixé, je gravis les montagnes à la nage

Et j’ai tellement de regrets comme l'époque où je ne savais pas quoi regarder

chez une femme pour pouvoir la désirer

A quatorze sur la branche, rien d'étonnant qu’on finisse tous au sol

Une pensée à ma miff au ciel, mais tant qu’on est ensemble

Il faut que tu saches que tout se console

Que tout se console

Mais faut qu’on s’barre de là

Paname c’est gris et j’gratte, deux barres je lâche un texte

J’ai dépassé la centaine avant d’avoir trempé mon sexe

Alors j’fais les choses bien

Au bout du huit-centième XXX avec mon Coca-Jack dans ma Cristaline

XXX surréaliste pour essayer d’comprendre leurs tords

La Terre et les bails trop sales qui traînent sur XXX

Les douzaines d’adultères qui font que toutes les filles qui me connaissent me

traitent tous comme un porc

Mais moi, et c’gars faut pas qu’tu croies qu’on fait la paire

J'étais pas lui au départ, j’le serais pas à l’arrivée

Alors bébé tu peux compter sur moi

J’garde ça depuis des mois, j'écris plus depuis des semaines

J’essaye un peu de m’faire du mal, droite-gauche

Et j’oublie pas ma garde, enfin des fois j’l’oublie

J’l’ai baissé consciemment

Des flashbacks imaginés sur des soirées mal finies

Mal de cœur et j’en n’dors plus les nuits

Ça fait quatre ans, ça fait quatre ans

Des quatre contre un

Des gars qui tracent

Des qui t’rayent

Des gars qui t’rendent paro

Des gars qui t’rendent pareil

Qui t’rendent violent

Qui donnent envie d’tourner l’volant

A des moments où il faut pas

Petit faut pas et plus jamais

Baisse pas les bras

C’est d’parler d’rage qui nous rend humains

C’est parler d'ça qui nous rends unis

Donc c’est parler d'ça qui nous rends humains

C’est parler d'ça qui nous rends unis

Donc c’est parler d'ça qui nous rends humains

C’est parler d'ça qui nous rends unis

Donc c’est parler d'ça qui nous rends humains

C’est parler d'ça qui nous rends unis

Donc c’est parler d'ça qui nous rends humains

Alleen mijn pen voedt me, als ik niet schrijf heb ik honger

Ik sluit mijn ogen, ik zie haar glimlach dus trek ik het over op een tekening

Het is onfatsoenlijk, ik weet niet meer waarom ik het doe

Om mijn volk trots te maken of om een ​​sprookje te leven

Toen ik klein was, wilde ik een fenomeen worden

Het soort ding dat me meer opwond dan Kerstmis

En ik ben opgegroeid bang voor de leegte die ik zelf heb gegraven

Ik had dromen in mijn hoofd voordat ik ten strijde trok

Laat me rekenen op duur, ik reken niet op lengte

B.L.Z neukt de tetrais omdat hij met hen de storm heeft overleefd

Hij wacht tot de tijd verstrijkt en vraagt ​​zich af of het hetzelfde zal zijn als hij hun krijgt

leeftijd

Mondeling, man, ik heb woede

Ik doe mijn werk niet zomaar

Ik leef in een matrixdroom, ik zwem bergen op

En ik heb zoveel spijt van de dagen dat ik niet wist wat ik moest kijken

in een vrouw om naar haar te kunnen verlangen

Als we veertien zijn op de tak, is het geen wonder dat we allemaal op de grond belanden

Een gedachte aan mijn nijntje in de hemel, maar zolang we samen zijn

Je moet weten dat alles getroost is

Moge iedereen getroost worden

Maar we moeten hier weg

Paname is grijs en ik krab, twee streepjes laat ik een tekst vallen

Ik passeerde de honderd voordat ik mijn pik doopte

Dus ik doe dingen goed

Aan het einde van de achthonderdste XXX met mijn Coca-Jack in mijn Cristaline

XXX surrealistisch om te proberen hun fouten te begrijpen

De aarde en de te vuile bails die rondslingeren op XXX

Tientallen overspel die alle meisjes maken die mij kennen

behandel iedereen als een varken

Maar ik en die vent, denk niet dat we een stel zijn

Ik was hem niet bij de start, ik zou niet bij de finish zijn

Dus schat, je kunt op me rekenen

Ik heb dit al maanden bewaard, ik heb al weken niet meer geschreven

Ik probeer mezelf een beetje pijn te doen, rechts-links

En ik vergeet mijn bewaker niet, soms vergeet ik het wel

Ik heb hem bewust verlaagd

Flashbacks bedacht op slecht geëindigde avonden

Hartzeer en ik kan 's nachts niet slapen

Het is vier jaar geleden, het is vier jaar geleden

Vier tegen een

jongens die tekenen

Sommigen die je krabben

Jongens die je paro maken

Jongens die jou hetzelfde maken

die je gewelddadig maken

Waardoor je aan het stuur wilt draaien

Op momenten dat het niet zou moeten

Weinig mag niet en nooit meer

Geef niet op

Het gaat over woede die ons mens maakt

Het gaat over wat ons verenigt

Het gaat dus over wat ons mens maakt

Het gaat over wat ons verenigt

Het gaat dus over wat ons mens maakt

Het gaat over wat ons verenigt

Het gaat dus over wat ons mens maakt

Het gaat over wat ons verenigt

Het gaat dus over wat ons mens maakt