Pourtant - Vanessa Paradis

tu demandais hier

mon avis sur le bonheur

l’air de rien voilà que tu t’inquiètes

la paix te ferait donc peur

je l’attise cet amour

les brindilles volaient

tu n’y vois que du feu

c’est sa vie secrète

pourtant… pourtant…pourtant

les mots sont, les mots font, les mots disent

les mots coulent, les mots roulent sur un fil

moi, je laisse ces microbes, ces missiles

aux bavards, aux poètes si possible

oh… comme je t’aime quand tu t’expliques

c’est drôle mais…

j’ai rangé les modes et les recettes

incendié la boîte, mon coeur

de ce petit sacrifice me reste

un vertige, une chaleur

je l’attise cet amour

les brindilles volaient

tu n’y vois que du feu

c’est sa vie secrète

pourtant… pourtant…pourtant

tu sais, tu me demandais hier

ma vision du bonheur

eh bien, chaque jour elle est plus nette

il ne nous fera plus peur

je l’attise cet amour

les brindilles volaien

tu n’y vois que du feu

c’est sa vision secrète

pourtant… pourtant…pourtant

je vroeg het gisteren

mijn mening over geluk

lijkt niets nu je je zorgen maakt

dus vrede zou je bang maken

Ik wakker deze liefde aan

de twijgen vlogen

alles wat je ziet is vuur

het is zijn geheime leven

nog... nog... toch

woorden zijn, woorden doen, woorden zeggen

woorden stromen, woorden rollen aan een draad

ik, ik laat deze microben, deze raketten achter

voor praters, voor dichters indien mogelijk

oh... wat hou ik van je als je jezelf uitlegt

het is grappig maar...

Ik heb de modi en de recepten opgeborgen

verbrandde de doos, mijn hart

van dit kleine offer dat ik heb achtergelaten

duizeligheid, hitte

Ik wakker deze liefde aan

de twijgen vlogen

alles wat je ziet is vuur

het is zijn geheime leven

nog... nog... toch

je weet dat je het me gisteren vroeg

mijn visie op geluk

nou, elke dag wordt het duidelijker

hij zal ons niet meer bang maken

Ik wakker deze liefde aan

de twijgen vlogen

alles wat je ziet is vuur

het is zijn geheime visie

nog... nog... toch