Я жизнь не тороплю - Вахтанг Кикабидзе

Ах, как долго тянулось время в детстве

Ах, как звонко тогда стучало сердце

Мне те кто старше двадцати казались древними почти

И все дни и ночи я старался очень, поскорее подрасти

Однажды я и эту грань перешагнул

И на себя уже с улыбкою взглянул

И вот живу и жизнь люблю

Своих годов летящих я не тороплю

Ах, как в двадцать зари сияла кромка

Ах, как в двадцать звучали песни громко

Мне тот кто старше сорока был чем-то вроде старика

Он забыл о счастье, он болеет чаще, и я жалел его слегка

Однажды я и эту грань перешагнул

И на себя уже с улыбкою взглянул

И вот живу, и жизнь люблю

Своих годов летящих я не тороплю

Жаль, что стали теперь длиннее ночи

Жаль, что стали календари короче

Дорога кружится моя со мной идут мои друзья

Где наступит старость где придет усталость до сих пор не знаю я

Однажды я и эту грань перешагну

И на себя с улыбкой грустною взгляну

И буду жить и жизнь любить

Свои года не стану гнать и торопить

Oh, wat is de tijd verstreken in de kindertijd?

Oh, hoe hard klopte toen het hart

Voor mij leken degenen die ouder zijn dan twintig bijna oud

En alle dagen en nachten heb ik heel hard mijn best gedaan om zo snel mogelijk volwassen te worden

Zodra ik deze grens overschreed

En ik keek mezelf al lachend aan

En nu leef en hou ik van het leven

Ik haast mijn vliegjaren niet

Ah, hoe de rand scheen om twintig dageraad

Ach, wat klonken de liedjes toen ik twintig was

Voor mij was iemand boven de veertig zoiets als een oude man

Hij vergat het geluk, hij wordt vaker ziek en ik had een beetje medelijden met hem

Zodra ik deze grens overschreed

En ik keek mezelf al lachend aan

En hier woon ik, en ik hou van het leven

Ik haast mijn vliegjaren niet

Jammer dat de nachten nu langer zijn geworden

Jammer dat de kalenders korter zijn geworden

Mijn weg draait, mijn vrienden lopen met me mee

Waar ouderdom zal komen, waar vermoeidheid zal komen, ik weet het nog steeds niet

Op een dag zal ik deze grens overschrijden

En ik zal naar mezelf kijken met een droevige glimlach

En ik zal leven en van het leven houden

Ik zal niet rijden en mijn jaren haasten