Юля - Вадим Кузема

Я тихо уборку сделал в квартире,

Смыл горечи боль жестокой измены.

Она улетела с ним на Майорку,

Я полетел на свидание в Вену

Юля, Юля, Юля,

Я многих видел, многое успел,

Но вдруг от робкого смешного поцелуя

Я как парнишка в пятом классе обомлел.

Мы принимали с ней парады венских улиц,

Нам улыбались в след шеренги фонарей.

И я по жизни шел свободно, не сутулясь,

Подозреваю потому что рядом с ней.

И прилетел в Берлин довольный и смущенный,

И пил вино, и был вообще без задних ног.

И не сказать, что я был по уши влюбленный,

Раздался тихий, но настойчивый звонок.

И сразу в дамки мне пройти не получилось,

Ты делать выводы об этом не спеши.

И чтобы в этой жизни с нами не случилось

Я благодарен за спасение души.

Ik deed stilletjes de schoonmaak in het appartement,

Was de bitterheid weg van de pijn van wreed verraad.

Ze vloog met hem naar Mallorca,

Ik vloog op een date naar Wenen

Julia, Julia, Julia,

Ik heb veel gezien, veel gemanaged,

Maar plotseling van een timide grappige kus

Ik was stomverbaasd als een kind in de vijfde klas.

We namen de parades van de Weense straten met haar mee,

Een rij lampen lachte ons in het kielzog toe.

En ik liep vrij door het leven, zonder te bukken,

Ik vermoed omdat naast haar.

En vloog tevreden en beschaamd naar Berlijn,

En hij dronk wijn en was over het algemeen zonder achterpoten.

En niet te zeggen dat ik diep verliefd was,

Er was een stille maar aanhoudende oproep.

En ik kon niet meteen in de dames komen,

Haast u niet om hierover conclusies te trekken.

En zodat het ons in dit leven niet overkomt

Ik ben dankbaar voor de redding van de ziel.