Моя любовь - Ундервуд, Би-2

Моя любовь,

Кто нас видел в этом городе вдвоем?

Темная жизнь.

Сядем в вагоны и уснем.

Моя любовь,

Дни бегут, но им тебя не обогнать.

Тихая жизнь,

Не оправдаться, не соврать.

Любовь – это спешка, любовь – это кошка, икона её мироточит немножко,

Любовь – это то, что скрывает обложка, жизнь – это суп, а любовь – это ложка.

На грудь лепестком опускается роза и в мире вещей мы объявлены в розыск,

Скатерть асфальта, небес парусина, летучие мыши хотят керосина.

Любовь – это зыбко, любовь – это робко, любовь – это то, что осталось за скобкой.

Ни лука, ни стрел.

Калаши и беретты.

Ты где Купидон?

Ты ответишь за это!

И что эти пули летают так быстро?

Любовь не театр, да и мы не артисты,

Лежим без одежды, одежда в музее, и люди там ходят и тупо глазеют.

Ты выйдешь Венерою из фотошопа, и вот уже крик переходит на шёпот,

И вот уже пули так близко от цели, и где ты такую найдешь, Ботичелли?

И око за око, и рифма за рифму, вплавь от гитарных к коралловым рифам.

Не будем страдать мы и плакать не будем, а все потому, что мы – взрослые люди.

Мы – взрослые люди,

Мы – взрослые люди,

Мы – взрослые люди,

Люди...

Моя любовь,

Кто отыщет наши бренные тела?

Легкая жизнь,

Соединила, развела.

Моя любовь,

Бедный демон кувыркается в груди.

Долгая жизнь,

Все, что случится – впереди.

Моя любовь...

Моя любовь...

Моя любовь...

Моя любовь...

Mijn liefde,

Wie heeft ons samen in deze stad gezien?

Duister leven.

We zitten in de auto's en vallen in slaap.

Mijn liefde,

Dagen lopen, maar ze kunnen je niet inhalen.

Stil leven

Verzin geen excuses, lieg niet.

Liefde is een haast, liefde is een kat, zijn icoon stroomt een beetje mirre,

Liefde is wat het deksel verbergt, het leven is de soep en liefde is de lepel.

Een roos valt op de borst met een bloemblad en in de wereld van dingen die we willen,

Asfalt tafelkleed, canvas luchten, vleermuizen willen kerosine.

Liefde is onvast, liefde is timide, liefde is wat er buiten de beugel blijft.

Geen boog, geen pijlen.

Kalash en baretten.

Waar ben je Cupido?

Hierop geef jij je antwoord!

En dat deze kogels zo snel vliegen?

Liefde is geen theater, en we zijn geen artiesten,

We liggen zonder kleren, kleren zijn in het museum, en mensen lopen rond en staren wezenloos.

Je komt uit Photoshop als Venus, en nu verandert de kreet in een fluistering,

En nu zijn de kogels zo dicht bij het doel, en waar vind je zo'n, Botticelli?

En oog om oog, en rijm voor rijm, zwem van gitaar naar koraalriffen.

We zullen niet lijden en we zullen niet huilen, maar allemaal omdat we volwassenen zijn.

Wij zijn volwassenen,

Wij zijn volwassenen,

Wij zijn volwassenen,

Mensen...

Mijn liefde,

Wie zal onze sterfelijke lichamen vinden?

Makkelijk leven,

Verbonden, gescheiden.

Mijn liefde,

De arme demon maakt salto's in zijn borst.

Lang leven,

Alles wat er gebeurt, ligt voor de hand.

Mijn liefde...

Mijn liefde...

Mijn liefde...

Mijn liefde...