Cosa resterà degli anni '80 - Umberto Tozzi, Raf

Anni come giorni volati via

brevi fotogrammi o treni in galleria

un effetto serra che scioglie la felicit

delle nostre voglie e dei nostri jeans che cosa rester.

Di questi anni maledetti dentro gli occhi tuoi

anni bucati e distratti noi vittime di noi

ora per ci costa il non amarsi pi un dolore nascosto gi nellanima.

Cosa rester di questi Anni Ottanta

afferrati gi scivolati via…

…e la radio canta una verit dentro una bugia.

Anni ballando, ballando Reagan-Gorbaciov

danza la fame nel mondo un tragico rond.

Noi siamo sempre pi soli singole met

anni sui libri di scuola e poi a cosa servir.

Anni di amori violenti litigando per le vie

sempre pronti io e te a nuove geometrie

anni vuoti come lattine abbandonate l ora che siamo alla fine di questa eternit…

…chi la scatter la fotografia…

…Wont you break my heart…

…Anni rampanti dei miti sorridenti da wind-surf

sono gi diventati graffiti ed ognuno pensa a s forse domani a questora non sar esistito mai

e i sentimenti che senti se ne andranno come spray.

Uh!

No, no, no, no…

Anni veri di pubblicit, ma che cosa rester

anni allegri e depressi di follia e lucidit

sembran gi degli Anni Ottanta

per noi queasi ottanta anni fa…

Jaren als vervlogen tijden

korte frames of treinen in de tunnel

een broeikaseffect dat geluk doet smelten

van onze verlangens en onze jeans wat zal blijven.

Van deze vervloekte jaren in je ogen

doorboorde en afgeleide jaren wij slachtoffers van ons

maar nu kost het ons om niet meer van elkaar te houden, een pijn die al in de ziel verborgen is.

Wat blijft er over van deze jaren 80

greep al weggeglipt...

… En de radio zingt een waarheid in een leugen.

Jaren dansen, dansen Reagan-Gorbatsjov

wereldhonger danst een tragische ronde.

We zijn meer en meer alleen enkele helften

jaar op schoolboeken en wat zal het dan goed zijn.

Jaren van gewelddadige liefdes die op straat vechten

altijd klaar voor jou en mij voor nieuwe geometrieën

lege jaren als verlaten blikken nu we aan het einde van deze eeuwigheid zijn ...

... wie gaat er op de foto ...

... Zal je mijn hart niet breken ...

… Ongebreidelde jaren van lachende windsurfmythen

ze zijn al graffiti geworden en iedereen denkt aan s misschien zal het morgen om deze tijd nooit bestaan

en de gevoelens die je voelt zullen als een spray verdwijnen.

eh!

Nee nee nee nee ...

Echte jaren reclame, maar wat blijft er over?

gelukkige en depressieve jaren van waanzin en luciditeit

ze lijken al op de jaren 80

voor ons bijna tachtig jaar geleden ...