Gli innamorati - Umberto Tozzi

Nelle terrazze d’estate al blu

Bevendo notte e felicità

Convinti di non morire più

Nei lunghi inverni delle città

Il mondo chiudono con la zip

Carte di credito a fantasia

E se ne fregano della SIP

L’amore è anche telepatia

Gli innamorati con piccoli voli

Galleggiano un metro più su

E della vita si mangiano il miele

E a noi non ne lasciano più

Magari piangono in fondo a un film

E poi si picchiano per la via

Al buio lottano con i jeans

Giocando il sesso con allegria

Gli innamorati si inventano il sole

Nei freddi grappini di un bar

Ladri sfacciati di baci e parole

Che scappano dalla realtà

Eppure gli innamorati ci sembrano strani

Ma lo siamo stati anche noi

Bianchi sui prati a migliaia di mani

E adesso non voglio e non vuoi

Gli innamorati senza pietà

Come la figlia del paradiso

Con le tue ciglia voltate in là

Dietro un sorriso che se ne va

Se ne va…

Ma, ma, ma, ma

Ma i grandi amori non vanno via

Come le macchie di eternità

Lo credi tu che non sei più mia

Con le tue ciglia voltate in là

Gli innamorati lo sono per sempre

E ancora lo siamo io e te

Come poeti di fine settembre

Un po' ci sentiamo Prevert…

Gli innamorati non lasciano ombre

Le tengono ognuno per sé

Gli innamorati lo sono per sempre

E ancora lo siamo io e te

Io e te, io e te, sì, io e te

Io e te, sì, io e te

Sì, io e te

Op de blauwe zomerterrassen

Drinknacht en geluk

Overtuigd om niet meer te sterven

In de lange winters van de steden

De wereld sluit met de rits

Creditcards met patroon

En ze geven niets om SIP

Liefde is ook telepathie

Lieverds met kleine vluchten

Ze drijven een meter hoger

En ze eten de honing van het leven

En ze verlaten ons niet meer

Misschien huilen ze aan het einde van een film

En dan vechten ze onderweg

In het donker worstelen ze met jeans

Seks spelen met vreugde

Liefhebbers vinden de zon uit

In de koude grappini van een bar

Brutale dieven van kussen en woorden

Die weglopen van de realiteit

Toch komen geliefden ons vreemd voor

Maar dat waren wij ook

Blanken op de weilanden door duizend handen

En nu wil ik niet en wil jij niet

De geliefden zonder genade

Als de dochter van de hemel

Met je wimpers weggedraaid

Achter een glimlach die weggaat

Hij gaat weg…

Maar, maar, maar, maar

Maar grote liefdes gaan niet weg

Als de vlekken van de eeuwigheid

Je gelooft dat je niet langer van mij bent

Met je wimpers weggedraaid

Liefhebbers zijn voor altijd

En nog steeds zijn jij en ik

Zoals dichters van eind september

We voelen ons een beetje Prevert...

Liefhebbers laten geen schaduwen achter

Ze houden ze elk voor zichzelf

Liefhebbers zijn voor altijd

En nog steeds zijn jij en ik

Jij en ik, jij en ik, ja, jij en ik

Jij en ik, ja, jij en ik

Ja, jij en ik