Waves Of Grain - Two Gallants

Pray betray the deceased,

such an infamous freedom, such a militant peace.

How dare they distrust, do they know who we are?

And Your progeny’s brave,

their tract houses waiting, pre-plucked and pre-paved:

To the ends of the Earth, wife, kids and a car.

But oh no, no, I see them falling.

Let’s all pray for rain, Let’s all pray for rain.

And all your children are reared by panic and fear.

But what when all your fields are rotten,

your waves of grain, amber waves of grain?

And your word is yet done: Inbreed us 'till we’re all the same.

And Your collection of tongues,

you keep framed in your parlour, with your bibles and guns,

the fetus of Christ with a fistful of scars.

And your vision is clear,

while you blind your own kind in a curtain of fear,

your words twisted skywards distracted by stars.

But oh, no, no, the sky is falling.

Let’s all pray for rain, Let’s all pray for rain.

And you pour out your prayers and weep 'cuase you care.

But what when all your fields are rotten,

your waves of grain, amber waves of grain?

And you hide the dead while my friends head to die in your name.

And This playground is yours

spoke God when you met, behind closed doors.

Gesture your hand and the pawns shall subside

And though you play alone,

you never get lonely, you never get bored.

Who needs a friend when God’s on your side?

But oh, no, no, I see them falling.

Let’s all pray for rain, Let’s all pray for rain.

And even I can’t pretend we’re not near the end.

But what when all your fields are rotten,

your waves of grain, amber waves of grain?

When your days are done, I hope you’ve had fun with your game.

And you accepted as fact:

Behold a white horse, with you on it’s back,

a bow in your hand, a crown through your hair.

And the oceans shall rise

and slap on the shores of mountainsides.

Great waves of progress shall wet the air.

But oh, no, no, the sky is falling.

Let’s all pray for rain, Let’s all pray for rain.

And you fools in the back with your heads in your hats,

What when all your fields are rotten,

your waves of grain, amber waves of grain?

And my words won’t be done, they’ll never be done 'till the end.

Bid om de overledene te verraden,

zo'n beruchte vrijheid, zo'n militante vrede.

Hoe durven ze te wantrouwen, weten ze wie we zijn?

En je nageslacht is dapper,

hun traktaathuizen wachten, voorgeplukt en voorgeplaveid:

Naar de uiteinden van de aarde, vrouw, kinderen en een auto.

Maar oh nee, nee, ik zie ze vallen.

Laten we allemaal bidden voor regen, laten we allemaal bidden voor regen.

En al uw kinderen worden opgevoed door paniek en angst.

Maar wat als al je velden verrot zijn,

jouw golven van graan, amber golven van graan?

En je woord is nog niet gedaan: inteelt ons tot we allemaal hetzelfde zijn.

En uw verzameling tongen,

je blijft ingelijst in je salon, met je bijbels en geweren,

de foetus van Christus met een handvol littekens.

En je visie is duidelijk,

terwijl je je eigen soort verblindt in een gordijn van angst,

je woorden kronkelden hemelwaarts, afgeleid door sterren.

Maar oh, nee, nee, de lucht valt.

Laten we allemaal bidden voor regen, laten we allemaal bidden voor regen.

En je stort je gebeden uit en huilt omdat je erom geeft.

Maar wat als al je velden verrot zijn,

jouw golven van graan, amber golven van graan?

En jij verbergt de doden terwijl mijn vrienden in jouw naam sterven.

En deze speeltuin is van jou

sprak God toen je elkaar ontmoette, achter gesloten deuren.

Gebaar met uw hand en de pionnen zullen verdwijnen

En hoewel je alleen speelt,

je bent nooit eenzaam, je verveelt je nooit.

Wie heeft er een vriend nodig als God aan jouw kant staat?

Maar oh, nee, nee, ik zie ze vallen.

Laten we allemaal bidden voor regen, laten we allemaal bidden voor regen.

En zelfs ik kan niet doen alsof we niet in de buurt van het einde zijn.

Maar wat als al je velden verrot zijn,

jouw golven van graan, amber golven van graan?

Als je dagen erop zitten, hoop ik dat je veel plezier hebt gehad met je game.

En je accepteerde als feit:

Zie een wit paard, met jou op zijn rug,

een strik in je hand, een kroon door je haar.

En de oceanen zullen stijgen

en klap op de oevers van de bergen.

Grote golven van vooruitgang zullen de lucht nat maken.

Maar oh, nee, nee, de lucht valt.

Laten we allemaal bidden voor regen, laten we allemaal bidden voor regen.

En jullie dwazen achterin met jullie hoofden in jullie hoeden,

Wat als al je velden verrot zijn,

jouw golven van graan, amber golven van graan?

En mijn woorden zullen niet worden gedaan, ze zullen nooit worden gedaan tot het einde.