The Prodigal Son - Two Gallants

Well, I’ve been a disclaimer for twenty-four years

Poor mother drowned in a pillow of tears

Im well known in story, famous in song

The black sheep, the blemish, the one who went wrong

The black sheep, the blemish, the one who went wrong

My crime is discomfort, my mind ill at ease

They’ll grow on my shoulder, my favorite disease

My siblings, my rivals might tend to my wake

Grieve me not brothers, I was mother’s mistake

Grieve me not brothers, I was mother’s mistake

And all the grand expectations of an epic of wealth

Leave me long to crawl back to the womb

Well, I’ve tasted your grace, placed it back on the shelf

Drag your pedigree wives to your tomb

Drag your pedigree wives to your tomb

Well, I came from this city, a victim of peace

But I’ve grown far too filthy to attend to the feast

So I take to the hills to live savage and free

I dont need nobody, nobody needs me I dont need nobody, nobody needs me

Nou, ik ben al vierentwintig jaar een disclaimer

Arme moeder verdronken in een kussen van tranen

Ik ben goed bekend in het verhaal, beroemd in het lied

Het zwarte schaap, de smet, degene die fout ging

Het zwarte schaap, de smet, degene die fout ging

Mijn misdaad is ongemak, mijn geest is niet op mijn gemak

Ze groeien op mijn schouder, mijn favoriete ziekte

Mijn broers en zussen, mijn rivalen hebben misschien de neiging om wakker te worden

Treur me niet broers, ik was moeders fout

Treur me niet broers, ik was moeders fout

En alle grote verwachtingen van een epos van rijkdom

Laat me lang om terug te kruipen naar de baarmoeder

Nou, ik heb je genade geproefd, heb het weer op de plank gelegd

Sleep je stamboomvrouwen naar je graf

Sleep je stamboomvrouwen naar je graf

Nou, ik kwam uit deze stad, een slachtoffer van de vrede

Maar ik ben veel te smerig geworden om naar het feest te gaan

Dus ik ga de heuvels in om woest en vrij te leven

Ik heb niemand nodig, niemand heeft mij nodig Ik heb niemand nodig, niemand heeft mij nodig