Trauertränen - Turbostaat

Eure Augen sind rot

Der Körper tot

Für euch eine Qual

Mir so ziemlich egal

Marmorbrocken, nicht für mich

Trauertränen, bitte bei mir nicht

Schau in den Abgrund und denk: es ist vorbei

Was man mit der Hülle macht, ist doch einerlei

Im Leben eine Nummer

Beim Begräbnis ein Star

Begrabt einen doch als das

Was man im Leben war

Keinen schwarzen Frack

Keine Schaufel Sand

Keinen letzten Kuss

Auf die kalte Hand

Keine lange Prozession

Wie bei anderen Leichen

Wenn ich euch noch sprechen will

Kriegt ihr schon ein Zeichen

Keinen Pfaffen die über mein Leben heucheln

Keine Gebete, feiert kein Fest

Denn was ihr da beweint

Ist doch nur der Rest

Keine lange Prozession

Wie bei anderen Leichen

Wenn ich euch noch sprechen will

Kriegt ihr schon ein Zeichen

je ogen zijn rood

het lichaam dood

Kwelling voor jou

het kan me niet schelen

Brokken marmer, niet voor mij

Droevige tranen, alsjeblieft niet met mij

Kijk in de afgrond en denk: het is voorbij

Het maakt niet uit wat je met de zaak doet

Een nummer in het leven

Een ster op de begrafenis

Begraaf je zo

Wat je was in het leven

Geen zwarte staarten

Geen schepzand

Geen laatste kus

Aan de koude hand

Geen lange processie

Net als bij andere lijken

Als ik je nog wil spreken

Heb je al een bordje?

Geen priesters die hypocriet zijn over mijn leven

Geen gebeden, geen feest vieren

Want waar huil je om?

Het is gewoon de rest

Geen lange processie

Net als bij andere lijken

Als ik je nog wil spreken

Heb je al een bordje?