Phobos Grunt - Turbostaat

In der Ecke ein schönes Bild

Doch es hält dich nicht

An der Tür ein alter Freund

Doch der hält dich nicht

Deine Wurzeln können auch nichts tun

Dafür sind sie zu verfault

Und die Schwerkraft

Viel zu schwach

Sie hält nicht

Und du fliegst weiter Richtung

Unbekannt wo

Niemand dich auch mal

Begreifen kann

Und gar nichts dich berührt

In manchen Nächten

Kann man außerdem

Ein leichtes Flackern am Himmel sehen

Und hoffen, das wärest du

Die Luft ist hier zu dünn

Obwohl man atmen kann

Das Reden fällt zu schwer

Also schweigt man

Ihre Hände sind verkrampft

Wir spüren ihren Schmerz

Jetzt wäre ein Zeichen gut

Das weiß man

Und du fliegst weiter

Richtung Unbekannt

Wo niemand dich auch mal

Begreifen kann

Und gar nichts dich berührt

In manchen Nächten kann man außerdem

Ein leichter Flackern am

Himmel sehen

Das alle informiert

Dass alles

Aus dem Ruder lief

Hier — wo niemand dich berührt / erreicht

Wirst du immer sein

Unbemerkt —

Auf einmal einfach weg / abgeschmiert

So musste es wohl sein

Und du fliegst weiter Richtung Unbekannt

Wo niemand dich auch mal begreifen kann

Und gar nichts dich berührt

In manchen Nächten kann man ausserdem

Ein leichtes Flackern

Am Himmel sehen

Das alle irritiert

Vielleicht muss es so sein

Laute Scham, immer allein

Vielleicht muss es so sein…

Een mooie foto in de hoek

Maar het houdt je niet tegen

Een oude vriend aan de deur

Maar hij houdt je niet vast

Je roots kunnen ook niks

Daar zijn ze te rot voor

en zwaartekracht

Veel te zwak

Ze houdt het niet vol

En je blijft vliegen

Onbekend waar

Niemand jij ook

kunnen begrijpen

En niets raakt je

Sommige nachten

Je kan ook

Zie een lichte flikkering in de lucht

En ik hoop dat jij dat bent

De lucht is hier te ijl

Hoewel je kunt ademen

Praten is te moeilijk

Dus je houdt je stil

Je handen zijn verkrampt

We voelen hun pijn

Nu zou een teken goed zijn

Dat weet je

En je blijft vliegen

richting Onbekend

Waar niemand je ooit ziet

kunnen begrijpen

En niets raakt je

Op sommige avonden kunt u ook

Een lichte flikkering aan

lucht zien

Dat informeert iedereen

Dat alles

Liep uit de hand

Hier — waar niemand je aanraakt / bereikt

zal altijd jij zijn

onopgemerkt —

Alles in één keer gewoon weg / weggeveegd

Zo moest het zijn

En je blijft vliegen in de richting van het onbekende

Waar niemand je kan begrijpen

En niets raakt je

Op sommige avonden kunt u ook

Een lichte flikkering

Zie in de lucht

Dat irriteert iedereen

Misschien moet het zo zijn

Luide schaamte, altijd alleen

Misschien moet het zo zijn...