Fresendelf - Turbostaat

Der Puls schlägt ruhig

Und schwächt sich weiter ab

Der Atem tief

Und Augen niemals zu

Ein Mensch liegt hier

Oben auf dem Scheitel

Bewegt sich nicht

Doch scheint nicht tot zu sein

Was soll das?

Als der Abend kam

Verliessen ihn die Schafe

Selbst die Fliegen

Legen sich auch bald zur Ruh

Er liegt hier schon

Und muss sich niemals

Ändern

Ein Vorteil könnte das schon sein

Das Jahr vergeht

Und es fängt an zu stinken

Und die Beine

Sind zur Hälfte abgefault

Man fragt sich

Wie erträgt er solche Schmerzen

Doch er lächelt

Denn alles

Geht

Vorbei…

Er hat sie alle gesehen

Die guten und schlechten

Die abgebrühten Henker

Und die selten gerechten

In den Wolken ist gar nichts zu sehen

Er sah Regierungen auf —

Und wieder untergehen

Doch das ist ganz egal

Denn er liegt ja sowieso hier

Und Jahrzehnte vergehen

Und Träume auch

Geht doch selber mal hin

Er liegt noch immer da

Kannst ihn fragen

Wie die letzten 20 Jahre waren

In den Wolken ist gar nichts

Zu sehen!

De pols klopt rustig

En blijft verzwakken

De adem diep

En sluit nooit je ogen

Hier ligt een mens

Bovenop de kroon

Beweegt niet

Maar lijkt niet dood te zijn

Wat moet dat?

Toen de avond viel

de schapen verlieten hem

Zelfs de vliegen

Ga ook snel rusten

Hij is er al

En hoeft nooit

Veranderen

Dat kan een voordeel zijn

Het jaar gaat voorbij

En het begint te stinken

En de benen

Zijn half verrot

Men vraagt ​​zich af

Hoe verdraagt ​​hij zo'n pijn?

Maar hij lacht

omdat alles

gaat

Verleden…

Hij heeft ze allemaal gezien

Het goede en het slechte

De keiharde beulen

En de zelden eerlijke

In de wolken is niets te zien

Hij zocht regeringen op -

En weer naar beneden gaan

Maar dat maakt niet uit

Omdat hij hier toch ligt

En decennia gaan voorbij

En dromen ook

Ga er zelf heen

Hij is er nog

je kan het hem vragen

Hoe de afgelopen 20 jaar zijn geweest

Er is niets in de wolken

zien!