Can You Believe - Trust Fund

Baby, can you believe

After everything has been done and said

In fifteen minutes we’ll be sleeping in our own bed?

Count every second of the weekend

And we won’t last a day

Paint watercolours by the window

And you won’t feel ashamed

For a future built on a sloping past

A desperate question you oughtn’t ask

I know that it’s hopeless, I know that it’s ruined

I know that my job now is to see you through it

But how?

Say that you wouldn’t like the football

But I think that you would

I could never make you happy

Like a Dyson Airblade could

From our restless legs we’ll never sleep

A plastic mould of my tiny teeth

You’re tired and shaking

Don’t think you can do it

I know that my job now is to see you through it

But how?

And what point do I hold my hands up

Is it now?

And say in all the time you pestered and harangued

I never even began to draft an answer

In the over-literal song that you won’t send

In the patronising touch of a bad boyfriend

And we know wherever we wake up

The sun or the moon will be waiting for us

Both if we’re lucky

Like skimming stones

Not floating but bouncing

Hoping against hope

The lights on the Megabus are headache-inducing

You are turned away

You are contemplating

The damage I’ve done

The damage you’ve done too

'sorry' is a word we are working up to

Baby, can you believe

After everything has been done and said

In fifteen minutes we’ll be sleeping in our own bed?

Schat, kun je geloven?

Nadat alles is gedaan en gezegd

Over een kwartier slapen we in ons eigen bed?

Tel elke seconde van het weekend

En we houden het geen dag vol

Verf aquarellen bij het raam

En je zult je niet schamen

Voor een toekomst gebouwd op een glooiend verleden

Een wanhopige vraag die je niet zou moeten stellen

Ik weet dat het hopeloos is, ik weet dat het verpest is

Ik weet dat het nu mijn taak is om je er doorheen te loodsen

Maar hoe?

Zeg dat je voetbal niet leuk zou vinden

Maar ik denk dat je zou

Ik zou je nooit gelukkig kunnen maken

Zoals een Dyson Airblade dat zou kunnen:

Van onze rusteloze benen zullen we nooit slapen

Een plastic mal van mijn kleine tandjes

Je bent moe en beeft

Denk niet dat je het kunt doen

Ik weet dat het nu mijn taak is om je er doorheen te loodsen

Maar hoe?

En op welk punt houd ik mijn handen omhoog?

Het is nu?

En zeg in al die tijd dat je lastig viel en sprak

Ik ben zelfs nooit begonnen met het opstellen van een antwoord

In het overletterlijke nummer dat je niet verstuurt

In de neerbuigende aanraking van een slecht vriendje

En we weten waar we ook wakker worden

De zon of de maan zal op ons wachten

Beide als we geluk hebben

Zoals het afromen van stenen

Niet drijvend maar stuiterend

Hopen tegen hoop

De lichten op de Megabus veroorzaken hoofdpijn

Je bent weggestuurd

Je overweegt

De schade die ik heb aangericht

De schade die jij ook hebt aangericht

'sorry' is een woord waar we aan werken

Schat, kun je geloven?

Nadat alles is gedaan en gezegd

Over een kwartier slapen we in ons eigen bed?