Серые дни - Троя

Раннее утро, снова пора вставать —

На часах беспощадные 7- 05,

А будильник готов надорваться, но еще кричит

Он отзвонит и опять отойдёт ко сну,

Ну, а ты, проклиная мигрень — весну,

Снова погрузишься в свой осточертевший быт!

Серые дни — это ль не ад?

А года летят и летят,

Есть ли путь назад?

Взлеты наверх, падения вниз,

Цепи побед и поражений,

А между ними — то ли свет,

То ли мгла — не понять!

Ты растворяешь эту жизнь

В миллионах отражений,

Даже не зная, как-то, чего нет

По осколкам собрать

День наступил, или вечер — не все ль равно,

Если каждый миг за окном одно —

Бесконечный поезд запыхавшихся машин.

И всё равно, что на свете есть сто дорог,

Что, чуть захотев, ты пройти бы смог,

Но всё это — там, а ты — здесь, и ты один!

Серые дни — это ль не ад?

А года летят и летят

Нет пути назад!

Взлеты наверх, падения вниз,

Цепи побед и поражений,

А между ними — то ли свет,

То ли мгла — не понять!

Ты растворяешь эту жизнь

В миллионах отражений,

Даже не зная, как-то, чего нет

По осколкам собрать

Утро июня, солнце слепит глаза,

Светом жизни наполнены небеса,

Но будильник молчит, прикорнувши у стены!

Не прозвонит он, не разорвет покой,

Но тогда, когда был еще живой,

Не пришел в восторг бы ты от этой тишины!

Серые дни в прошлом, а ты

В вечной мгле ночной пустоты;

В этом ли мечты?

Взлеты наверх, падения вниз,

Цепи побед и поражений,

А между ними — то ли свет,

То ли мгла — не понять!

Ты растворяешь эту жизнь

В миллионах отражений,

Даже не зная, как-то, чего нет

По осколкам собрать

Vroeg in de ochtend, tijd om weer op te staan

De klok is genadeloos 7-05,

En de wekker is klaar om te overspannen, maar schreeuwt nog steeds

Hij zal terugbellen en weer gaan slapen,

Nou, en jij, de migraine vervloekend - lente,

Je duikt weer in je vermoeide leven!

Grijze dagen - is dat niet de hel?

En de jaren vliegen en vliegen,

Is er een weg terug?

Sta op, val naar beneden

Ketens van overwinningen en nederlagen,

En tussen hen - of het nu het licht,

Is het duisternis - begrijp het niet!

Je lost dit leven op

In miljoenen reflecties

Zelfs zonder op de een of andere manier te weten wat niet is

Verzamel door fragmenten

De dag is gekomen, of de avond - het maakt niet uit,

Als elk moment buiten het raam één is -

Een eindeloze trein van buiten adem auto's.

En het maakt niet uit dat er honderd wegen in de wereld zijn,

Dat, als je een beetje wilde, je zou kunnen slagen,

Maar dit alles is er, en jij bent hier, en je bent alleen!

Grijze dagen - is dat niet de hel?

En de jaren vliegen en vliegen

Er is geen weg terug!

Sta op, val naar beneden

Ketens van overwinningen en nederlagen,

En tussen hen - of het nu het licht,

Is het duisternis - begrijp het niet!

Je lost dit leven op

In miljoenen reflecties

Zelfs zonder op de een of andere manier te weten wat niet is

Verzamel door fragmenten

Juni ochtend, de zon verblindt mijn ogen,

De hemel is gevuld met het licht van het leven

Maar de wekker is stil, gehurkt tegen de muur!

Hij zal niet bellen, hij zal de vrede niet verbreken,

Maar toen hij nog leefde,

Je zou niet blij zijn met deze stilte!

Grijze dagen zijn verleden tijd, en jij

In de eeuwige duisternis van de nachtelijke leegte;

Is dit wat dromen zijn?

Sta op, val naar beneden

Ketens van overwinningen en nederlagen,

En tussen hen - of het nu het licht,

Is het duisternis - begrijp het niet!

Je lost dit leven op

In miljoenen reflecties

Zelfs zonder op de een of andere manier te weten wat niet is

Verzamel door fragmenten