155 - Троя

Тучи бесятся над алым флагом,

Рядом бездна — до неё полшага,

Плоть и кровь смешались с мутной водой.

Дикий рёв вселяет страх в сердца,

Но будем мы бороться до конца,

Чтоб вновь увидеть там, вдали, свой берег родной.

Против гордых богов,

Вдоль крутых берегов,

Путь восставших суров.

(боги:)

Смертные, знайте, ваш час подошёл:

Не суждено от судьбы вам уйти,

Смертные ваш миг мной давно предвкушён;

Люди, смиритесь, у вас нет иного пути!

Буйство моря или ярость ветра —

Нету времени искать ответа:

Зубы серых скал вырастают стеной.

Воля к жизни разрывает страх

И стонет рукоять весла в руках.

Но вера в свою правду вновь приведёт нас домой.

Wolken razen over de scharlaken vlag,

In de buurt van de afgrond - een halve stap ernaartoe,

Vlees en bloed vermengd met modderig water.

Een wild gebrul wekt angst in het hart,

Maar we zullen vechten tot het einde

Om daar, in de verte, je geboorteland weer te zien.

Tegen de trotse goden

Langs steile oevers

Het pad van de rebellen is hard.

(goden:)

Stervelingen, weet dat uw uur is gekomen:

Je bent niet voorbestemd om het lot te verlaten,

Stervelingen, ik heb lang naar jullie moment uitgekeken;

Mensen, verneder je, je kunt niet anders!

Het geweld van de zee of de woede van de wind -

Geen tijd om naar een antwoord te zoeken:

Tanden van grijze rotsen groeien als een muur.

De wil om te leven wordt verscheurd door angst

En het handvat van de riem kreunt in zijn handen.

Maar het geloof in onze waarheid zal ons weer thuis brengen.