Spartacus - Triumvirat

The day is gone

The sky is red

A bloody shine deceitful peace

It’s just a break

The fighter’s need

Tomorrow’s sunrise waits for more

Soon the final dance begins

In the early morning sun

Think of tomorrow

Yesterday’s burden

Nearly forgotten

In a corner of your mind

There’s heaven above you

A starry blanket

You dream in the darkness

Of tomorrow

Sky so blue the sun is shining high

On the battlefield you see them die

Fighting bravely never getting weak

There’s no mercy in this dust and heat

Spartacus stands, sword in his hands

Drawing a blood line all around

Fighting so hard for a new start

He stands like a rock

In the surge of the sea

No one comes near

Suddenly the soldiers realize

They need more men to survive this fight

All confused you see them dash away

Losing now but they come back some day

Spartacus knows, though he has won

Too many men of his army are gone

For him and his friends there is no chance

To fight again for their liberty

Never be free

Thousand faces without hope and home

Kind of death will be the choice of Rome

Crucifixion of a lion’s food

Human victims of an age so cruel

Glory and wealth, Power of Rome

Built on the shoulders of millions of slaves

Spartacus knows, though he was close

Their chance is gone

It was all in vain

There’ll be more blood and pain

De dag is voorbij

De lucht is rood

Een bloedige glans bedrieglijke vrede

Het is gewoon een pauze

De behoefte van de vechter

De zonsopgang van morgen wacht op meer

Binnenkort begint de laatste dans

In de vroege ochtendzon

Denk aan morgen

De last van gisteren

Bijna vergeten

In een hoekje van je geest

Er is de hemel boven je

Een sterrendeken

Je droomt in de duisternis

van morgen

Hemel zo blauw dat de zon hoog schijnt

Op het slagveld zie je ze sterven

Moedig vechten en nooit zwak worden

Er is geen genade in dit stof en deze hitte

Spartacus staat, zwaard in zijn handen

Rondom een ​​bloedlijn trekken

Zo hard vechten voor een nieuwe start

Hij staat als een rots

In de golf van de zee

Niemand komt in de buurt

Plotseling realiseren de soldaten zich:

Ze hebben meer mannen nodig om dit gevecht te overleven

Helemaal in de war zie je ze wegrennen

Nu aan het verliezen, maar op een dag komen ze terug

Spartacus weet het, hoewel hij heeft gewonnen

Er zijn te veel mannen van zijn leger weg

Voor hem en zijn vrienden is er geen kans

Om opnieuw te vechten voor hun vrijheid

Wees nooit vrij

Duizend gezichten zonder hoop en thuis

Soort dood zal de keuze van Rome zijn

Kruisiging van het voedsel van een leeuw

Menselijke slachtoffers van een leeftijd die zo wreed is

Glorie en rijkdom, Kracht van Rome

Gebouwd op de schouders van miljoenen slaven

Spartacus weet het, hoewel hij dichtbij was

Hun kans is weg

Het was allemaal tevergeefs

Er zal meer bloed en pijn zijn