Born in the Dark Age - Triddana

I saw a hawk willing to fly under blackened skies

Holding against a storm that came and’s not turning back

I heard a cry fading out in the thickest numbness

Warning all of us never to be swallowed up by the void.

Born in the dark age — with their fallen souls, fallen souls

It’s in the dark age… that we drift on our own

Will we ever spread our wings of gold over the landscape…

And restore what’s lost.

Loners in packs, filling the streets, see through lifeless eyes,

Aching for coins, dullness resets with each passing sun…

Stumbling their way over bodies dead or dying…

Screwed to a routine that is able to squeeze the most of our souls.

Born in the dark age — with their fallen souls, fallen souls

It’s in the dark age… that we drift on our own

Will we ever spread our wings of gold over the landscape…

And restore what’s lost.

I heard a cry fading out in the thickest numbness

Warning all of us never to be swallowed up by the void.

Born in the dark age — with their fallen souls, fallen souls

It’s in the dark age… that we drift on our own

Will we ever spread our wings of gold over the landscape…

And restore what’s lost.

Ik zag een havik die bereid was te vliegen onder een zwartgeblakerde lucht

Vasthouden aan een storm die kwam en niet terugkeert

Ik hoorde een kreet wegsterven in de diepste gevoelloosheid

Waarschuwing van ons allemaal om nooit te worden opgeslokt door de leegte.

Geboren in de donkere eeuw - met hun gevallen zielen, gevallen zielen

Het is in het duistere tijdperk... dat we op onze eigen weg gaan

Zullen we ooit onze vleugels van goud over het landschap uitspreiden...

En herstel wat verloren is gegaan.

Eenlingen in roedels, vullen de straten, kijken door levenloze ogen,

Pijnlijk voor munten, wordt saaiheid gereset met elke voorbijgaande zon ...

Struikelend over lichamen die dood of stervende zijn...

Geschroefd tot een routine die in staat is om de meeste van onze zielen te persen.

Geboren in de donkere eeuw - met hun gevallen zielen, gevallen zielen

Het is in het duistere tijdperk... dat we op onze eigen weg gaan

Zullen we ooit onze vleugels van goud over het landschap uitspreiden...

En herstel wat verloren is gegaan.

Ik hoorde een kreet wegsterven in de diepste gevoelloosheid

Waarschuwing van ons allemaal om nooit te worden opgeslokt door de leegte.

Geboren in de donkere eeuw - met hun gevallen zielen, gevallen zielen

Het is in het duistere tijdperk... dat we op onze eigen weg gaan

Zullen we ooit onze vleugels van goud over het landschap uitspreiden...

En herstel wat verloren is gegaan.