Chapter Of The Forest - Trevor Hall

I meet my Lord down by the river side

It hits me almost every time

Beauty runs so deep, that its hard to sleep at night

This is the chapter of the forest

Every line, and every From my heart it comes a pouring

Into every single melody

Flame without the smoke

Harness all the poetry

I swear I’ll never choke

Because I only speak of Narmada

Hara hara everyday

Make my love down at her waters

Calling on the mountain starter

No more books, no more empty words

No more running away from her

I now learn from the wind and rain

From the song of the lion’s mane

And as it touches and sun and moon

I sit back and behold that tomb

Of glory upon her name

We say hara hara hara Narmada

Well the one simple perspires

With a face that burns like fire

That’s where I lay my body down

Yeah, and in my dream I heard the lesson

Of the vault that holds the heavens in

So now I gaze upon the crowd, yeah

You see my woman she is stainless

I slip her at the base

Touch the face, all the Gods come out the mountain

Sweet embrace

You see her song it can’t be heard

Unless you let go of the world

So I laid it all down

And I behold what I heard

No more books, no more empty words

No more running away from her

I now learn from the wind and rain

From the song of the lion’s mane

And as it touches the sun and moon

I sit back and behold her tomb

All glory upon her name

We say hara hara hara Narmada

Ik ontmoet mijn Heer beneden bij de rivier

Het raakt me bijna elke keer

Schoonheid zit zo diep dat het moeilijk is om 's nachts te slapen

Dit is het hoofdstuk van het bos

Elke regel en elke Uit mijn hart komt het gieten

In elke melodie

Vlam zonder de rook

Gebruik alle poëzie

Ik zweer dat ik nooit zal stikken

Omdat ik alleen over Narmada spreek

Elke dag hara hara

Maak mijn liefde bij haar wateren

Een beroep doen op de bergstarter

Geen boeken meer, geen lege woorden meer

Nooit meer voor haar weglopen

Ik leer nu van de wind en regen

Van het lied van de leeuwenmanen

En als het raakt en zon en maan

Ik leun achterover en zie dat graf

Van glorie op haar naam

We zeggen hara hara hara Narmada

Nou, die ene simpele transpireert

Met een gezicht dat brandt als vuur

Daar leg ik mijn lichaam neer

Ja, en in mijn droom hoorde ik de les

Van de kluis die de hemel vasthoudt

Dus nu kijk ik naar de menigte, yeah

Zie je mijn vrouw, ze is roestvrij

Ik schuif haar naar de basis

Raak het gezicht aan, alle goden komen uit de berg

Zoete omhelzing

Je ziet haar lied, het kan niet worden gehoord

Tenzij je de wereld loslaat

Dus ik legde het allemaal neer

En ik zie wat ik hoorde

Geen boeken meer, geen lege woorden meer

Nooit meer voor haar weglopen

Ik leer nu van de wind en regen

Van het lied van de leeuwenmanen

En als het de zon en de maan raakt

Ik leun achterover en zie haar graf

Alle eer op haar naam

We zeggen hara hara hara Narmada