By Piccadilly Station I Sat Down And Wept - Tracey Thorn

Do you ever wonder

Where love goes?

Up there in the ether I suppose

Sometimes it burns enough to leave a trace in the air

A ghost of me and you in a parallel world somewhere

Do you ever think about that walk to the station

And how it all ended then and there

As if a door just opened and we vanished in the air

Into a parallel world somewhere

I know you’ve wondered and I wonder as well

But I’m not a secret that you’ve kept

My heart broke just that once

I know the place it fell

By Piccadilly Station I sat down and wept

Does anyone witness such a disappearance?

One minute you’re standing in the rain

The air just seems to shiver and you’re never seen again

Never seen again

Vraag je je ooit eens af

Waar gaat liefde heen?

Daarboven in de ether denk ik

Soms brandt het genoeg om een ​​spoor in de lucht achter te laten

Een geest van mij en jij ergens in een parallelle wereld

Denk je wel eens aan die wandeling naar het station?

En hoe het allemaal toen en daar eindigde

Alsof er net een deur openging en we in de lucht verdwenen

Ergens in een parallelle wereld

Ik weet dat je het je hebt afgevraagd en ik vraag het me ook af

Maar ik ben geen geheim dat je hebt bewaard

Mijn hart brak precies die ene keer

Ik weet waar het viel

Bij Piccadilly Station ging ik zitten en huilde

Is iemand getuige van zo'n verdwijning?

Het ene moment sta je in de regen

De lucht lijkt gewoon te rillen en je wordt nooit meer gezien

Nooit meer gezien