Complexo de épico (Reprise) - Tom Zé

Todo compositor brasileiro

é um complexado.

Por que então esta mania danada,

esta preocupação

de falar tão sério,

de parecer tão sério

de ser tão sério

de sorrir tão sério

de se chorar tão sério

de brincar tão sério

de amar tão sério?

Ai, meu Deus do céu,

vai ser sério assim no inferno!

Por que então esta metáfora-coringa

chamada «válida»,

que não lhe sai da boca,

como se algum pesadelo

estivesse ameaçando

os nossos compassos

com cadeiras de roda, roda, roda?

E por que então essa vontade

de parecer herói

ou professor universitário

(aquela tal classe

que ou passa a aprender com os alunos

-- quer dizer, com a rua --

ou não vai sobreviver)?

Porque a cobra

já começou

a comer a si mesma pela cauda,

sendo ao mesmo tempo

a fome e a comida.

Elke Braziliaanse componist

het is een complex.

Waarom dan deze verdomde manie,

deze zorg

om zo serieus te praten,

zo serieus kijken

zo serieus zijn

zo serieus glimlachen

om zo serieus te huilen

om zo serieus te spelen

zo serieus liefhebben?

O mijn God,

het zal zo serieus zijn in de hel!

Waarom dan deze joker-metafoor?

"geldig" genoemd,

dat komt niet uit zijn mond,

alsof een nachtmerrie

was bedreigend

onze bars

met rolstoelen, wiel, wiel?

En waarom dan dit verlangen?

eruit zien als een held

of universiteitshoogleraar

(die klas)

die of beginnen te leren met de studenten

-- dat wil zeggen, met de straat --

of zal het niet overleven)?

omdat de slang

is begonnen

zichzelf bij de staart etend,

tegelijkertijd zijn

 honger en voedsel.