Augusta, Angélica e Consolação - Tom Zé

Augusta, graças a Deus,

graças a Deus,

entre você e a Angélica

eu encontrei a Consolação

que veio olhar por mim

e me deu a mão.

Augusta, que saudade,

você era vaidosa,

que saudade,

e gastava o meu dinheiro,

que saudade,

com roupas importadas

e outras bobagens.

Angélica, que maldade,

você sempre me deu bolo,

que maldade,

e até andava com a roupa,

que maldade,

cheirando a consultório médico,

Angélica.

Quando eu vi que o Largo dos Aflitos

não era bastante largo

ora caber minha aflição,

eu fui morar na Estação da Luz,

porque estava tudo escuro

dentro do meu coração.

Augusta, godzijdank,

Godzijdank,

tussen jou en Angelica

Ik heb troost gevonden

wie kwam er voor mij zorgen?

en hij gaf me zijn hand.

Augusta, ik mis je

je was ijdel,

ik mis jou

en ik heb mijn geld uitgegeven,

ik mis jou

met geïmporteerde kleding

en andere onzin.

Angelica, wat een kwaad!

je gaf me altijd taart,

wat een kwaad,

en liep zelfs met kleren aan,

wat een kwaad,

ruikt naar een dokterspraktijk,

Angelica.

Toen ik Largo dos Aflitos zag

het was niet breed genoeg

pas nu mijn kwelling aan,

Ik ging wonen op Station of Light,

omdat het allemaal donker was

In mijn hart.