Кочевники - ТОКИО

Мы уходим, но придем,

Мы теряем, но найдем,

Возвращаясь в этот мир бесконечно.

Мы не знаем, где наш дом,

Мы — кочевники времен,

Но мы знаем, что мы ждем

Будущей встречи.

Мы идем куда-нибудь

Продолжая долгий путь.

Каждый видит, что дано ему увидеть.

Между небом и землей, мы находим свой покой,

Наслаждаясь красотой каждого мига.

We gaan weg, maar we zullen komen,

We verliezen, maar we vinden

Eindeloos terugkeren naar deze wereld.

We weten niet waar ons huis is,

Wij zijn de nomaden van de tijd

Maar we weten waar we op wachten

Toekomstige bijeenkomst.

We gaan ergens heen

Verder op een lange reis.

Iedereen ziet wat hem te zien is gegeven.

Tussen hemel en aarde vinden we onze vrede,

Genieten van de schoonheid van elk moment.