Happiness - Token

Ripped jacket with the stains on the surface

He was the kid that everyone was happy they weren’t

Sitting alone invisible to every passing person

Wondering what it would feel like to have a purpose

He never had a childhood

Forced to parent his own parents like no child should

His father is a veteran drowning his memories with liquor

And his mother’s taking pills that doctors give her but they only make her

sicker

With no sibling to walk through this stuff

No ends, no money, no friends, no buddies, he ain’t talking enough

He don’t put himself out there, he’s awkward too much

Well, who in his life would he learn confidence from?

And he sits behind me in class

One day I heard crying from the back

Finally I turned around and I asked

What was wrong

And the first time I heard his voice

He said

«All I know is pain, if this is life, what’s the point?

Show me what happiness is…»

His voice gloomy he looked through me he said

Show me where happiness is

Desperateness on his face

I didn’t know what to say

I couldn’t think

Show me where happiness is

He put his head down

And he didn’t make a sound

Show me where happiness is

And I just froze

Like I don’t even know…

Perfect makeup even though she don’t need the extra touch

She was the girl that every other girl was jealous of

Silky hair, blue eyes, thin body with

Curves, but her new clothes only cover parts of it

She’s almost looked at like a goddess to all

Attracts every pair of eyes when she walks through the hall

But she’s likable too, she’s not the one to gossip

Evident when you talk to her, she ain’t ever pompous

Wealthy home filled with knowledge and newness

She was the youngest out of 3 book smart students

And her parents were so proud, pride was all around her

But I always noticed something was a little off about her

She sits in front of me in class

One day I noticed heavy make up on her wrist when she passed papers back

After class, I approached her and I asked about it

«She said it don’t mean I have it if I’m around it

Show me where happiness is»

I looked into her eyes

I saw her for the first time

Show me where happiness is

I saw regret

She walked away in a sec

Her voice rang through my head

Show me where happiness is

I watched her walk away

She became another face

What she say?

Show me where happiness is

And I just froze

Like I don’t even know

I don’t know because I ask myself the same thing every single day

But every single answer has been vague

How come some appreciate the sun after the rain

While others just see the puddles as if nothing has changed?

And as I watch people living the life I couldn’t take, I wonder if they see a

way out to mentally

And as I watch people who live the life I idolize, I wonder what they feel and

what isn’t seen

As I watch my whole family take pills for depression I wonder what true

happiness really means

I wonder if because I’m genetically predisposed to it, that is the reason I

find myself feeling weak

Only sometimes, in and out

I guess it’s scarier when you don’t have a reason to be feeling down

Sometimes I just am

Sometimes I just feel no one will ever understand

Sometimes I wanna cry

Sometimes I want to crush my family’s so-called medication look in their eyes

And tell them they don’t need it as long we just have each other

But then sometimes I watch them suffer

I just wonder where happiness is

Show me where happiness is

Gescheurde jas met de vlekken op het oppervlak

Hij was de jongen waarvan iedereen blij was dat ze dat niet waren

Alleen zitten onzichtbaar voor elke passerende persoon

Vraagt ​​u zich af hoe het zou voelen om een ​​doel te hebben?

Hij heeft nooit een jeugd gehad

Gedwongen om zijn eigen ouders op te voeden zoals geen enkel kind zou moeten doen

Zijn vader is een veteraan die zijn herinneringen verdrinkt met sterke drank

En zijn moeder slikt pillen die dokters haar geven, maar ze maken haar alleen

zieker

Zonder dat een broer of zus door dit soort dingen kan lopen

Geen eindjes, geen geld, geen vrienden, geen vrienden, hij praat niet genoeg

Hij stelt zichzelf niet op de voorgrond, hij is te ongemakkelijk

Welnu, van wie in zijn leven zou hij vertrouwen leren?

En hij zit achter me in de klas

Op een dag hoorde ik gehuil van achteren

Uiteindelijk draaide ik me om en vroeg ik:

Wat was er mis

En de eerste keer dat ik zijn stem hoorde

Hij zei

«Alles wat ik weet is pijn, als dit het leven is, wat heeft het dan voor zin?

Laat me zien wat geluk is...»

Zijn stem somber, hij keek door me heen, zei hij:

Laat me zien waar geluk is

Wanhoop op zijn gezicht

Ik wist niet wat ik moest zeggen

Ik kon niet denken

Laat me zien waar geluk is

Hij legde zijn hoofd neer

En hij maakte geen geluid

Laat me zien waar geluk is

En ik bevroor gewoon

Alsof ik het niet eens weet...

Perfecte make-up, ook al heeft ze die extra touch niet nodig

Zij was het meisje waar elk ander meisje jaloers op was

Zijdeachtig haar, blauwe ogen, dun lichaam met

Rondingen, maar haar nieuwe kleren bedekken slechts delen ervan

Ze werd bijna als een godin voor iedereen bekeken

Trekt elk paar ogen aan als ze door de gang loopt

Maar ze is ook aardig, ze is niet degene die roddelt

Als je met haar praat, is het duidelijk dat ze nooit hoogdravend is

Rijk huis vol kennis en nieuwigheid

Ze was de jongste van de 3 slimme boekenstudenten

En haar ouders waren zo trots dat ze overal trots was

Maar ik merkte altijd dat er iets niet klopte aan haar

Ze zit voor me in de klas

Op een dag zag ik zware make-up op haar pols toen ze papieren teruggaf

Na de les benaderde ik haar en vroeg ik ernaar

«Ze zei dat het niet betekent dat ik het heb als ik in de buurt ben

Laat me zien waar geluk is»

Ik keek in haar ogen

Ik zag haar voor het eerst

Laat me zien waar geluk is

Ik zag spijt

Ze liep weg in een seconde

Haar stem galmde door mijn hoofd

Laat me zien waar geluk is

Ik zag haar weglopen

Ze werd een ander gezicht

Wat zij zegt?

Laat me zien waar geluk is

En ik bevroor gewoon

Alsof ik het niet eens weet

Ik weet het niet, want ik vraag mezelf elke dag hetzelfde af

Maar elk antwoord was vaag

Hoe komt het dat sommigen de zon waarderen na de regen?

Terwijl anderen de plassen gewoon zien alsof er niets is veranderd?

En als ik kijk hoe mensen het leven leiden dat ik niet aankon, vraag ik me af of ze een

uitweg om mentaal

En als ik kijk naar mensen die het leven leiden dat ik aanbid, vraag ik me af wat ze voelen en

wat niet wordt gezien?

Terwijl ik zie hoe mijn hele familie pillen slikt tegen depressie, vraag ik me af wat waar is?

geluk betekent echt

Ik vraag me af of dat de reden is dat ik, omdat ik er genetisch vatbaar voor ben,

merk dat ik me zwak voel

Alleen soms, in en uit

Ik denk dat het enger is als je geen reden hebt om je down te voelen

Soms ben ik gewoon

Soms heb ik gewoon het gevoel dat niemand het ooit zal begrijpen

Soms wil ik huilen

Soms wil ik de zogenaamde medicijnblik van mijn familie in hun ogen verpletteren

En vertel ze dat ze het niet nodig hebben, zolang we elkaar maar hebben

Maar soms zie ik ze lijden

Ik vraag me gewoon af waar geluk is

Laat me zien waar geluk is