Exception - Token

There they go again, harassing this kid so easily

His name is Andy, he grew up right down the street from me

I barely know him though, I just see him in school while passing me

Usually followed by two kids giggling in back of him

I don’t know why they feel the need to interfere and I’ll be honest

The kid is obviously a little weird

He’s got a stutter, plus always talks to himself, but it is clear to me they

shouldn’t mess with him

He probably wishes they’d disappear

Like yeah he’s different, so?

He ain’t causing harm to anyone

Yeah he might annoy them, not on purpose though

He’s never done something intentionally offensive like these other kids

Like yelling «stop being a retard!»

when they see him mumbling

Or called him a faggot when he’s saying something awkward

Yeah, he lives with it, but he shouldn’t have too any longer

He’s just a kid like any of us

Matter of fact, next time I see him I’mma say something and have his back

The next day ain’t any better, they’re abusing him

Everyday gets worse 'cause people accept it as they become used to it

And he don’t stand up but what can you do with that hate against you

You call 'em out, he’s called a spaz with some anger issues

They hear but they don’t listen, senseless

They’re hearing that bullies are everywhere thinking that here must be the

exception

But it’s so alive and its so true

They got open eyes but they don’t view

They got growing minds that they don’t use

And its pulverizing our whole youth

But to be honest, most of these bullies don’t mean any harm

They’re just kids like any of us, they like to be in charge

They like attention, but just lack guidance in getting it

So they put others down, none of us are always innocent

But that don’t make it right, cause again I’m watching Andy get tortured by two

of his peers with no reason in sight

And I know he knows I watch and he sees me paying attention

And It’s getting worse and worse, I hope he knows that I respect him

The next day Andy didn’t show up to school and I was nervous

He always came to this class, I wonder what was the purpose

The same class had the two kids who been messing with him

But without a target, both of them just blended right in

Twenty minutes later, the class was pretty quiet

As Andy walks through the door, he was shaking and crying

As all heads slowly in sync turned, he pauses

Then pulls a pistol out of his front pocket

The girls screamed, the boys sat there terrified

Nobody expected this but everyone knew the reason why

And before anyone could say something fully

Within seconds, two bullets flew into his bullies

More screams as the bodies collapsed

I felt I should say something 'cause I was the only one who had his back

I said «It's over Andy, they’re dead!

You had your wish!»

He turned to me and said «You?

You were the third on my list»

Daar gaan ze weer, deze jongen zo gemakkelijk lastig te vallen

Zijn naam is Andy, hij groeide op bij mij in de straat

Ik ken hem echter amper, ik zie hem alleen op school terwijl ik langs loop

Meestal gevolgd door twee giechelende kinderen achter hem aan

Ik weet niet waarom ze de behoefte voelen om tussenbeide te komen en ik zal eerlijk zijn

Het kind is duidelijk een beetje raar

Hij stottert en praat altijd tegen zichzelf, maar het is me duidelijk dat ze

moet niet met hem rotzooien

Hij zou waarschijnlijk willen dat ze zouden verdwijnen

Zoals ja, hij is anders, dus?

Hij doet niemand kwaad

Ja, misschien irriteert hij ze, maar niet expres

Hij heeft nog nooit iets opzettelijk aanstootgevends gedaan zoals deze andere kinderen

Zoals schreeuwen "stop met een retard te zijn!"

als ze hem zien mompelen

Of noemde hem een ​​flikker als hij iets ongemakkelijks zei

Ja, hij leeft ermee, maar hij zou niet al te lang meer moeten hebben

Hij is gewoon een kind zoals wij allemaal

Trouwens, de volgende keer dat ik hem zie, zeg ik iets en sta achter hem

De volgende dag is niet beter, ze misbruiken hem

Elke dag wordt erger omdat mensen het accepteren als ze eraan gewend raken

En hij staat niet op, maar wat kun je doen met die haat tegen jou?

Noem ze maar, hij wordt een spaz genoemd met wat woedeproblemen

Ze horen maar ze luisteren niet, zinloos

Ze horen dat pestkoppen overal denken dat hier de...

uitzondering

Maar het is zo levend en het is zo waar

Ze hebben open ogen, maar ze zien niet

Ze hebben een groeiende geest die ze niet gebruiken

En het verpulvert onze hele jeugd

Maar om eerlijk te zijn, de meeste van deze pestkoppen bedoelen het niet kwaad

Het zijn gewoon kinderen zoals wij allemaal, ze hebben graag de leiding

Ze houden van aandacht, maar missen gewoon begeleiding bij het krijgen ervan

Dus ze halen anderen naar beneden, niemand van ons is altijd onschuldig

Maar dat maakt het nog niet goed, want opnieuw kijk ik hoe Andy door twee wordt gemarteld

van zijn leeftijdsgenoten zonder reden in zicht

En ik weet dat hij weet dat ik kijk en hij ziet dat ik oplet

En het wordt erger en erger, ik hoop dat hij weet dat ik hem respecteer

De volgende dag kwam Andy niet op school en ik was nerveus

Hij kwam altijd naar deze klas, ik vraag me af wat het doel was

In dezelfde klas zaten de twee kinderen die met hem aan het sollen waren

Maar zonder een doel gingen ze allebei gewoon samen

Twintig minuten later was de klas behoorlijk stil

Terwijl Andy door de deur liep, beefde en huilde hij

Terwijl alle hoofden langzaam synchroon draaien, pauzeert hij

Haalt dan een pistool uit zijn voorzak

De meisjes schreeuwden, de jongens zaten daar doodsbang

Niemand had dit verwacht, maar iedereen wist waarom

En voordat iemand iets volledig kan zeggen

Binnen enkele seconden vlogen er twee kogels in zijn pestkoppen

Meer geschreeuw toen de lichamen instortten

Ik had het gevoel dat ik iets moest zeggen omdat ik de enige was die achter hem stond

Ik zei: «Het is voorbij Andy, ze zijn dood!

Je had je wens!»

Hij draaide zich naar mij om en zei: 'Jij?

Je was de derde op mijn lijst»