Neon - Todtgelichter

Ich tauche in ein Meer von Lampen

Ich sehe euch und bin doch allein

Strömend Schatten, Erinnerungen

Vergänglich kreuzende Schicksale

Ein Hauch eines Lebens

Eine Ahnung von Heimat

Gespenstisches Flüstern heuchelt Sinn

Neon lässt eurer Sein verwischen

Und es reißt uns alle fort

Rastlos, haltlos treiben wir

Ein flüchtiges Gefühl einer Wiederkehr

Reisende zwischen Kuppeln aus Licht

Und ich falle durch den Nachthimmel

Eiskalter Wind lässt mich erwachen

Ich traue mich nicht stehen zu bleiben

Denn ich weiß nicht wohin

Ich durchschneide die Stratosphäre

Hat meine Seele einen Anker?

Ik duik in een zee van lampen

Ik zie je en toch ben ik alleen

Vloeiende schaduwen, herinneringen

Kortstondige kruisende lotsbestemmingen

Een vleugje leven

Een gevoel van thuis

Spookachtige fluisteringen veinzen zin

Neon vervaagt je wezen

En het trekt ons allemaal weg

Rusteloos, wankel drijven we

Een vluchtig gevoel van terugkeer

Reizigers tussen lichtkoepels

En ik val door de nachtelijke hemel

IJzig koude wind maakt me wakker

Ik durf niet te stoppen

Omdat ik niet weet waar ik heen moet

Ik sneed door de stratosfeer

Heeft mijn ziel een anker?