Dollskin - Toadies

In the middle of the house,

In the middle of nowhere.

Bodies glide from room to room.

Ahhh!

I hate these walls,

They speak to me.

Hey skin like a doll, you’re no friend…

of the family.

Catch that light, yeah.

It falls in subtle patterns.

Crawls in, and tells them when their time is up,

and when it’s over.

He takes her hand, and kisses her cheek.

She’s a doll, oh yeah.

She’s a spitting image.

Where have you gone,

You’re still a part of me.

Hey skin like a doll, you’re no friend…

of the family.

Catch that light, it falls in subtle patterns.

Crawls in and tells them when their time is up,

and when it’s over.

When it’s over.

When it’s over.

Now it’s over!

Now it’s over!

Catch that light, yeah, it falls in subtle patterns,

yeahh… that crawls in and tells them when their time is up,

and when it’s over.

It’s still a part of me.

In het midden van het huis,

In het midden van niets.

Lichamen glijden van kamer naar kamer.

Ahhh!

Ik haat deze muren,

Ze praten met mij.

Hé, huid als een pop, je bent geen vriend...

van de familie.

Vang dat licht, ja.

Het valt in subtiele patronen.

kruipt naar binnen en vertelt ze wanneer hun tijd om is,

en als het voorbij is.

Hij pakt haar hand en kust haar op de wang.

Ze is een pop, oh ja.

Ze is een sprekend beeld.

Waar ben je geweest,

Je bent nog steeds een deel van mij.

Hé, huid als een pop, je bent geen vriend...

van de familie.

Vang dat licht, het valt in subtiele patronen.

Kruipt binnen en vertelt ze wanneer hun tijd om is,

en als het voorbij is.

Als het voorbij is.

Als het voorbij is.

Nu is het voorbij!

Nu is het voorbij!

Vang dat licht, ja, het valt in subtiele patronen,

yeahh... dat kruipt binnen en vertelt hen wanneer hun tijd om is,

en als het voorbij is.

Het is nog steeds een deel van mij.