Supremacy - Thou

Assume the God form, seize the hidden shape

That sovereign self, celestial aspect

Assume the God form, seize the hidden shape

That sovereign self, celestial aspect

Emerging from the sunken ways--We, the exalted ones

Consumed by inner fires and tortured by fate

Are now elevated

Assume the God form, seize the hidden shape

That sovereign self, celestial aspect

Assume the God form, seize the hidden shape

That sovereign self, celestial aspect

Emerging from the sunken ways

Emerging from irrational depths

Expelling all abstractions

Embracing undiluted essence

Embrace our caprices

Consumed by inner fires and tortured by fate

Open lawless eyes

No longer enthralled in organic rhythms

Flesh falling from the bones

The body crumbles like ruins

Perhaps you remain haunted, obsessed, and unforgiving

Of an unfinished incarnation, malformed and incomplete

Oh, such a sterile fear, that strangling specter

Dragging you back to the shoals to remain forever depthless

While we ascend throughout the aethers

Piercing the infinite veil of an unsuspecting universe

These worlds are ours to own, primacy in solitude

For all those who can only breathe on the heights are always alone

For all those who can only breathe on the heights are always alone

For all those who can only breathe on the heights are always alone

We’ve defeated our mortality, defeated time, always alone

We’ve defeated our mortality, defeated time, always alone

We’ve defeated our mortality, defeated time, always alone

And we will remain alone

Neem de vorm van God aan, grijp de verborgen vorm aan!

Dat soevereine zelf, hemelse aspect

Neem de vorm van God aan, grijp de verborgen vorm aan!

Dat soevereine zelf, hemelse aspect

Opkomend uit de verzonken wegen - Wij, de verhevenen

Verteerd door innerlijke vuren en gemarteld door het lot

Zijn nu verhoogd

Neem de vorm van God aan, grijp de verborgen vorm aan!

Dat soevereine zelf, hemelse aspect

Neem de vorm van God aan, grijp de verborgen vorm aan!

Dat soevereine zelf, hemelse aspect

Opkomend uit de verzonken wegen

Opkomend uit irrationele diepten

Alle abstracties verdrijven

Onverdunde essentie omarmen

Omarm onze grillen

Verteerd door innerlijke vuren en gemarteld door het lot

Open wetteloze ogen

Niet langer geboeid door organische ritmes

Vlees dat van de botten valt

Het lichaam brokkelt af als ruïnes

Misschien blijf je achtervolgd, geobsedeerd en meedogenloos

Van een onvoltooide incarnatie, misvormd en onvolledig

Oh, zo'n steriele angst, dat wurgende spook

Je terug naar de scholen slepen om voor altijd diepteloos te blijven

Terwijl we door de ethers opstijgen

Door de oneindige sluier van een nietsvermoedend universum dringen

Deze werelden zijn van ons om te bezitten, primaat in eenzaamheid

Voor iedereen die alleen kan ademen als de hoogten altijd alleen zijn

Voor iedereen die alleen kan ademen als de hoogten altijd alleen zijn

Voor iedereen die alleen kan ademen als de hoogten altijd alleen zijn

We hebben onze sterfelijkheid verslagen, de tijd verslagen, altijd alleen

We hebben onze sterfelijkheid verslagen, de tijd verslagen, altijd alleen

We hebben onze sterfelijkheid verslagen, de tijd verslagen, altijd alleen

En we zullen alleen blijven