Greater Invocation of Disgust - Thou

I give to you, I give to you

A brief assembly of ugly thoughts

A recitation of the barbarous names

A dark stain on righteous superiority

A bilious denouncement of uniqueness

We are no different than all of the beasts

Roaming in the wilds and roosting in the muck

That thoughtless, unknowing, lifeless offal

All the gauze of our complexities—

Morals and emotions, tortured inner dialogue—

An ethereal sheen to mask the prison of an existence

We’ve got nothing but hatred!

An ethereal sheen to mask the prison of an existence we will never understand

We will never understand

Let the rank tongue blossom

Recite the barbarous names

Feel a savage pleasure—perverse and cruel delight—

In widening the gulfs, in reinforcing the walls

Then die alone on the isle of Setebos

Our legacy adding up to a heap of meaninglessness

We thoughtless, unknowing, lifeless offal

Ik geef aan jou, ik geef aan jou

Een korte verzameling lelijke gedachten

Een recitatie van de barbaarse namen

Een donkere smet op rechtvaardige superioriteit

Een afschuwelijke aanklacht van uniciteit

We zijn niet anders dan alle beesten

Zwerven in de wildernis en slapen in de modder

Dat gedachteloze, onwetende, levenloze slachtafval

Al het gaas van onze complexiteit -

Moraal en emoties, gekwelde innerlijke dialoog—

Een etherische glans om de gevangenis van een bestaan ​​te maskeren

We hebben niets dan haat!

Een etherische glans om de gevangenis van een bestaan ​​te maskeren dat we nooit zullen begrijpen

We zullen het nooit begrijpen

Laat de rank tong bloeien

Reciteer de barbaarse namen

Voel een woest genot - pervers en wreed genot -

Bij het verbreden van de kloven, bij het versterken van de muren

Sterf dan alleen op het eiland Setebos

Onze erfenis leidt tot een hoop zinloosheid

Wij onnadenkend, onwetend, levenloos slachtafval