The White Mask - Thee More Shallows

Passed out at noon

You woke up in a waiting room

Full of blurry magazines

You tried to focus and read

But you were excited to meet your maker

The room slowly emptied of blurry blank faces

Until you at last heard them call out your name

But when they showed you in you didn’t meet your maker

Just a group like you

Holding short straws

And then the office fell into the hold of a galley boat

Where a black sandman flicked on a Bick while you rowed

His «click click» ticked on with no tock to the beak of a feeding chicken

Who was pecking out a beat with his beak on the bottom of his cage at a pace

you were sticking to

Until through storms of feathers

You arrived at a coast on the edge of night

Where with his one remaining flame the black man took your oars

And set them on fire

And left you there with your makeshift torches

Saying «Wait just a little more

And soon you will see your maker

In the flickering lights»

But after some time

Your torches died

And it was pitch, coal, tar black

So when the

So when the white mask, white mask, white mask came at last

It was out of sight

Om 12.00 uur flauwgevallen

Je werd wakker in een wachtkamer

Vol met wazige tijdschriften

Je probeerde je te concentreren en te lezen

Maar je was enthousiast om je maker te ontmoeten

De kamer liep langzaam leeg van wazige blanco gezichten

Tot je ze eindelijk je naam hoorde roepen

Maar toen ze je binnen lieten, heb je je maker niet ontmoet

Gewoon een groep zoals jij

Korte rietjes vasthouden

En toen viel het kantoor in het ruim van een kombuisboot

Waar een zwarte zandman op een Bick tikte terwijl jij roeide

Zijn «klik-klik» tikte aan zonder tik op de snavel van een voederende kip

Die met zijn snavel op de bodem van zijn kooi op een tempo aan het pikken was

je hield je aan

Tot door stormen van veren

Je kwam aan bij een kust aan de rand van de nacht

Waar met zijn enige overgebleven vlam de zwarte man je roeispanen nam

En steek ze in brand

En liet je daar achter met je geïmproviseerde fakkels

Zeggen 'Wacht nog even'

En binnenkort zul je je maker zien

In de flikkerende lichten»

Maar na een tijdje

Je fakkels stierven

En het was pek, kolen, teerzwart

Dus wanneer de

Dus toen het witte masker, het witte masker, het witte masker eindelijk kwam

Het was uit het zicht