Streets Score - The Streets

Oi, oi, oi

Sometimes I look down, sometimes I look up, oi

Sometimes I look down, sometimes I look up

Oi, that’s it, oi, oi

I’m a fake, I don’t live the streets

But there’s only so many hours in a day

And I use 'em to make beats, oi

In the studio, immersed in, rehearsing my technique

I live loops, sleep snares and breathe beats

Then sit through, keep the best there and only leave to eat

Shut the door, pen and re-record the vocal just once more

And now you know why these walls are the only walls I ever saw

Call me The Quick Draw McGraw Show

But unlodge your cord, yeah, oi

Kind of like a street score, though not the genuine article

More facts packed in a soundtrack to the acting

In a film and I’m the lead

Believe me, in the tragedy scene, a tear ran down my cheeks

So cue the fairytale finale

Listen to the dialogue, but not too deep

Soak up the feeling, but don’t quote me, please

Incidentally, don’t worry about continuity

The person we hired to do that was relieved of their duties

Also, in the first scene, my jeans are green

But then they change mysteriously to cream

Again, bad continuity, but I still mean what I mean

I wear Nike a lot, my hoodie’s a tight Schott

But does my life sound as interesting as a fight in a chip shop?

I think not, the hype’s not to be believed

I ain’t the archetypal street geez

But I am right on being a beat junkie, oi

I gave up the fight for an easy life a long time ago

When the last bird dumped me

Buy me, get one studio free

I use words for effect to illustrate passion

The themes ring fact and specifics are usually fiction, oi, oi

I probably couldn’t tell you half of what

«Has It Come To This» means

I was simply setting a scene of concrete, not sky and green trees

I still hold the same hundred-feet-high dreams

But a lot of things scare me, though

I think I read somewhere recently that fear is a useless feeling

Because I can’t run to where I’m heading

Without running from where I was, it’s all because

Where I’m from is not the issue, this is my imagination

I don’t sing the blues or feel fever

Which, by definition, ain’t spoken truth either

It floats around places I’ve never even been to

So don’t lean toward the door at four

Just as the dance floor gets raw

Some of the things this tour makes out I’d done, been or did

Wasn’t me, I weren’t the one, I’d only seen it

I was always too zoned out on drum machine shit

To worry about the day-to-day out in the dosh pit, oi, oi

Flip the 12-inch, this is the original mix, called

«Maybe My Sarcastic Brick Twist Daunting Will Be My Downfall», oi

Suddenly I’m defined by my lyrical

So I apologise for being so self-obsessed on this tune as

Let’s get back to the story, soon as

The Streets, the score

Tell me what you think it is, 'cause I don’t know anymore

Oi Oi Oi

Soms kijk ik naar beneden, soms kijk ik omhoog, oi

Soms kijk ik naar beneden, soms kijk ik omhoog

Oi, dat is het, oi, oi

Ik ben nep, ik leef niet op straat

Maar er zitten maar zo veel uren in een dag

En ik gebruik ze om beats te maken, oi

In de studio, ondergedompeld in, mijn techniek oefenen

Ik leef loops, slaap strikken en adem beats

Ga dan zitten, bewaar het beste daar en ga alleen weg om te eten

Sluit de deur, pen en neem de zang nog een keer op

En nu weet je waarom deze muren de enige muren zijn die ik ooit heb gezien

Noem me de Quick Draw McGraw Show

Maar maak je snoer los, ja, oi

Een beetje zoals een straatscore, maar niet het echte artikel

Meer feiten verpakt in een soundtrack van het acteerwerk

In een film en ik ben de hoofdrol

Geloof me, in de tragediescène liep er een traan over mijn wangen

Dus cue de sprookjesachtige finale

Luister naar de dialoog, maar niet te diep

Geniet van het gevoel, maar citeer me alsjeblieft niet

Maak je overigens geen zorgen over continuïteit

De persoon die we hebben ingehuurd om dat te doen, is ontheven van zijn taken

In de eerste scène is mijn spijkerbroek ook groen

Maar dan veranderen ze op mysterieuze wijze in crème

Nogmaals, slechte continuïteit, maar ik meen nog steeds wat ik bedoel

Ik draag veel Nike, mijn hoodie is een strakke Schott

Maar klinkt mijn leven net zo interessant als een gevecht in een frituur?

Ik denk van niet, de hype is niet te geloven

Ik ben niet de archetypische straat geez

Maar ik heb gelijk dat ik een beatjunkie ben, oi

Ik heb de strijd voor een gemakkelijk leven lang geleden opgegeven

Toen de laatste vogel me dumpte

Koop mij, krijg een studio gratis

Ik gebruik woorden voor effect om passie te illustreren

De thema's verwijzen naar feiten en bijzonderheden zijn meestal fictie, oi, oi

Ik kon je waarschijnlijk niet de helft vertellen van wat?

"Is het zover gekomen" betekent:

Ik zette gewoon een scène neer van beton, niet van lucht en groene bomen

Ik heb nog steeds dezelfde honderd meter hoge dromen

Maar veel dingen maken me bang

Ik denk dat ik onlangs ergens heb gelezen dat angst een nutteloos gevoel is

Omdat ik niet kan rennen naar waar ik heen ga

Zonder weg te rennen van waar ik was, dat komt allemaal omdat

Waar ik vandaan kom is niet het probleem, dit is mijn verbeelding

Ik zing geen blues of heb geen koorts

Wat per definitie ook geen gesproken waarheid is

Het zweeft rond op plaatsen waar ik nog nooit ben geweest

Dus leun niet om vier uur naar de deur

Net zoals de dansvloer rauw wordt

Enkele van de dingen die deze tour laat zien, heb ik gedaan, gedaan of gedaan

Was ik niet, ik was niet degene, ik had het alleen gezien

Ik was altijd te veel bezig met drummachine-shit

Om je zorgen te maken over de dagelijkse gang van zaken in de dosh pit, oi, oi

Draai de 12-inch om, dit is de originele mix, genaamd

«Misschien wordt mijn sarcastische baksteendraai angstaanjagend mijn ondergang», oi

Plots word ik gedefinieerd door mijn tekstuele

Dus sorry dat ik zo geobsedeerd ben door dit deuntje als:

Laten we teruggaan naar het verhaal, zo snel als

The Streets, de score

Vertel me wat je denkt dat het is, want ik weet het niet meer