Girl on the Wing - the Shins

One wound up punch of intuition

Lays flat my whole take on us.

You’re the girl on the wing of a barnstormer

The tidal rabbit who came of age before her time.

We could have been so good-natured

If i’d relented when you insisted,

But we’ve been backed against

All nature’s walls far too long.

You felt abandoned by me,

I recall the sunshine as you were melting

And though the comedy softens the fall

They still hear us with their ears to the wall.

I sold all my evil motives,

No icicles stuck in my hide.

I’m through with riddles, i know we’re little

Just help me feel warm inside.

Before we take this ride and let it slide

Into the cracks where fall and winter collide.

I surrender all my gall in a song of modern love.

Remember you’re the one who summoned me above any other kind.

We could have been so good-natured

If you’d relented when i insisted,

We take a week off, let the garden grow by itself

And let the gluttons fill themselves with all the worst of the gory ninties.

And though the comedy softens the fall, we stall fall short.

Before we take this ride and let it slide

Into the cracks where fall and winter collide.

I surrender all my gall in a song of modern love.

Remember you’re the one who summoned me above any other kind.

Een gekronkeld gevoel van intuïtie

Ligt plat mijn hele kijk op ons.

Jij bent het meisje op de vleugel van een boerenstormer

Het getijdekonijn dat voor haar tijd volwassen werd.

We hadden zo goedaardig kunnen zijn

Als ik had toegegeven toen je aandrong,

Maar we zijn gesteund tegen

Alle muren van de natuur veel te lang.

Je voelde je in de steek gelaten door mij,

Ik herinner me de zonneschijn toen je aan het smelten was

En hoewel de komedie de val verzacht

Ze horen ons nog steeds met hun oren tegen de muur.

Ik heb al mijn kwade motieven verkocht,

Geen ijspegels in mijn huid.

Ik ben klaar met raadsels, ik weet dat we klein zijn

Help me gewoon om me warm te voelen van binnen.

Voordat we deze rit maken en laten glijden

In de kieren waar herfst en winter samenkomen.

Ik geef al mijn gal over in een lied van moderne liefde.

Onthoud dat jij degene bent die me boven elke andere soort heeft geroepen.

We hadden zo goedaardig kunnen zijn

Als je had toegegeven toen ik aandrong,

We nemen een week vrij, laten de tuin vanzelf groeien

En laat de veelvraat zich vullen met de slechtste van de bloederige jaren negentig.

En hoewel de komedie de herfst verzacht, schieten we tekort.

Voordat we deze rit maken en laten glijden

In de kieren waar herfst en winter samenkomen.

Ik geef al mijn gal over in een lied van moderne liefde.

Onthoud dat jij degene bent die me boven elke andere soort heeft geroepen.