The Train - The Roches

I sit down on the train

With my big pocketbook

The guitar and a sugar-free drink

I wipe the sweat off of my brow

With the side of my arm

And take off all that I can

I am trying not to have a bad day

Everybody knows the way that is

Even though my baggage and I

Are using up a two person seat

I’m not trying to be funny

But the guy who sits down next to me

Is even bigger than that

We are overflowing out of the seat

I can’t look at him

He doesn’t look at me

Once you step on

You might never get off

Of the commuter train

It doesn’t go very far away

But just the same

It s a trip and a half

My face is pressed up

Against the window

And through it I can see

The reflection of the train

I spy on the big guy

Sitting next to me

He’s drinking two beers

And reading the New York Post

Trying not to get in my way

Everybody knows the kind of day that is

He is miserable

I am miserable

We are miserable

Can’t we have a party

Would he rather have a party

After all we have to sit here

And he’s even drinking a beer

I want to ask him what’s his name

But I can’t cause I’m so afraid

Of the man on the train

Ik ga in de trein zitten

Met mijn grote portemonnee

De gitaar en een suikervrij drankje

Ik veeg het zweet van mijn voorhoofd

Met de zijkant van mijn arm

En alles uittrekken wat ik kan

Ik probeer geen slechte dag te hebben

Iedereen weet hoe dat is

Hoewel mijn bagage en ik

Gebruiken een zitplaats voor twee personen

Ik probeer niet grappig te zijn

Maar de man die naast me zit

Is nog groter dan dat

We lopen over van de stoel

Ik kan niet naar hem kijken

Hij kijkt me niet aan

Zodra je opstapt

Je komt er misschien nooit vanaf

Van de forenzentrein

Het gaat niet erg ver weg

Maar net hetzelfde

Het is anderhalve reis

Mijn gezicht is omhoog gedrukt

Tegen het raam

En daardoor kan ik zien

De weerspiegeling van de trein

Ik bespioneer de grote man

Naast me zitten

Hij drinkt twee biertjes

En het lezen van de New York Post

Proberen me niet in de weg te lopen

Iedereen weet wat voor dag dat is

Hij is ellendig

Ik ben ellendig

We zijn ellendig

Kunnen we geen feest geven?

Heeft hij liever een feestje?

We moeten hier tenslotte zitten

En hij drinkt zelfs een biertje

Ik wil hem vragen hoe hij heet

Maar ik kan niet want ik ben zo bang

Van de man in de trein