Home Away from Home - The Roches

She was twenty six when she came to the burbs

Where the family secrets stop at the curbs

I was nine when she moved next door

She had married a republican he was for the war

He was mean he beat her up

All the time preaching that republican stuff

Hated blacks hated jews

Knelt down sundays at our lady of the blues

Over at my house things were sad

Because my folks were always fighting that made me feel bad

I went to her door with a cookie tin

I said i am your neighbor would you let me in

She was big having a baby

She asked me are you hungry and i said maybe

She gave me soup a piece of toast

She gave me what i needed the most

Yeah

Thank you for the love you gave

To me as a child

There must have been so much pain

That you never cried

In my

Home away from home

Then one day we found a sick bird

On the very same doorstep where i first met her

Being a nurse well, she took the bird in

And we fed her with an eye dropper til the following spring

When the time came to let the bird go

This is what she said when i cried no

If you keep her locked inside

Honey, she won’t be able to fly

Yeah

Thank you for the love you gave

To me as a child

There must have been so much pain

That you never cried

In my

Home away from home

Home away from home

Ze was zesentwintig toen ze bij de burbs kwam

Waar de familiegeheimen stoppen bij de stoepranden

Ik was negen toen ze hiernaast verhuisde

Ze was getrouwd met een republikein die hij voor de oorlog was

Hij was gemeen dat hij haar in elkaar sloeg

De hele tijd dat republikeinse gedoe prediken

Gehate zwarten haatten joden

Knielden op zondagen bij onze dame van de blues

Bij mij thuis waren de dingen triest

Omdat mijn mensen altijd aan het vechten waren waardoor ik me slecht voelde

Ik ging naar haar deur met een koektrommel

Ik zei dat ik je buurman ben, zou je me binnen willen laten?

Ze was groot met een baby

Ze vroeg me of je honger hebt en ik zei misschien?

Ze gaf me soep een stuk toast

Ze gaf me wat ik het meest nodig had

Ja

Bedankt voor de liefde die je gaf

Voor mij als kind

Er moet zoveel pijn zijn geweest

Dat je nooit huilde

In mijn

Thuis weg van huis

Op een dag vonden we een zieke vogel

Op dezelfde drempel waar ik haar voor het eerst ontmoette

Omdat ze een verpleegster was, nam ze de vogel in huis

En we hebben haar tot de volgende lente gevoed met een oogdruppelaar

Toen het tijd was om de vogel te laten gaan

Dit is wat ze zei toen ik nee huilde

Als je haar binnen opgesloten houdt

Schat, ze kan niet vliegen

Ja

Bedankt voor de liefde die je gaf

Voor mij als kind

Er moet zoveel pijn zijn geweest

Dat je nooit huilde

In mijn

Thuis weg van huis

Thuis weg van huis