Amnesia - The Retuses

Я бы любил тебя всегда,

Но эта жизнь такая сука

Словно холодная весна

Без сожалений и без стука

Входит с утра через окно

Гонит меня на льдах отсюда

Вот тебе тремор

Вот бельмо

Ты — остывающее блюдо

Вот тебе я перед глазами

Вот тебе годы из песка

Я есть твоя плохая память

Тонет в глазах твоих отчаянных тоска

Одолела печаль

Я не помню как мы

Расцветали на алой заре

Это все полыхает в огне

Это вряд ли вернется ко мне

Одолела печаль

И не вспомнить теперь

Ни морей, ни земли, ничего

Меня больше пугает

То чувство, что я

Не запомню лица твоего

Одолела печаль

Моя память молчит

И бросает свой взгляд в никуда

Она верит, что я никогда

Никогда не найду её там

Моя память хрипит

Моя память в агонии

Тает на смертном одре

Всех, кого повстречал

И кого полюбил

Они вряд ли вернутся ко мне

Ik zou altijd van je houden

Maar dit leven is zo'n bitch

Als een koude lente

Geen spijt en niet kloppen

Komt 's ochtends binnen door het raam

Drijft me vanaf hier op het ijs

Hier is een trilling

Hier is een doorn

Je bent een verkoelend gerecht

Hier ben ik voor je ogen

Hier zijn de jaren van zand voor jou

Ik ben je slechte geheugen

Verdrinken in de ogen van je wanhopige verlangen

Overwon verdriet

Ik weet niet meer hoe we

Bloeide bij de scharlaken dageraad

Het staat allemaal in brand

Het is onwaarschijnlijk dat het bij mij terugkomt

Overwon verdriet

En weet het nu niet meer

Geen zeeën, geen land, niets

Maakt me meer bang

Dat gevoel dat ik

Ik herinner me je gezicht niet

Overwon verdriet

Mijn geheugen is stil

En werpt zijn blik naar nergens

Ze gelooft dat ik nooit zal

Ik zal haar daar nooit vinden

Mijn geheugen piept

Mijn geheugen is in doodsangst

Smelt op zijn sterfbed

Iedereen die je hebt ontmoet

En van wie hield je?

Het is onwaarschijnlijk dat ze naar mij terugkeren