Flatline - The Returners

My blackest days, spent in isolation

Lying to myself, beyond all disbelief

Too strung on doubt

Despair comes rushing in, surrounds me on every side

Without a single flame to scatter all the shadows in my mind

The air is thick in my lungs and it seems that

It turns to lead every breath that I breathe in

No one can shoulder this burden I carry

The gravity keeps on crushing me, crushing me down

And everything seems to fall

To silence’s deafening call

I can’t feel anything at all, at all

Time stands still my heartbeat slows

I lose my grip and sink below

Nothing else can mak this right

Bring me back when I flatline

My blackst days, spent in isolation

Lying to myself, beyond all disbelief

Too strung out on doubt

The world is growing dim and it blurs before my eyes

Just light a single flame to scatter all the shadows by my side, my side

Mijn zwartste dagen, doorgebracht in afzondering

Tegen mezelf liegen, voorbij alle ongeloof

Te veel aan twijfel

Wanhoop komt binnenstormen, omringt me aan alle kanten

Zonder een enkele vlam om alle schaduwen in mijn geest te verstrooien

De lucht is dik in mijn longen en het lijkt erop dat

Het draait om elke ademhaling die ik inadem te leiden

Niemand kan deze last dragen die ik draag

De zwaartekracht blijft me verpletteren, verpletteren me

En alles lijkt te vallen

Om de oorverdovende oproep tot zwijgen te brengen

Ik voel helemaal niets, helemaal niets

De tijd staat stil, mijn hartslag vertraagt

Ik verlies mijn grip en zak naar beneden

Niets anders kan dit goed maken

Breng me terug als ik flatline

Mijn zwartste dagen, doorgebracht in afzondering

Tegen mezelf liegen, voorbij alle ongeloof

Te gespannen bij twijfel

De wereld wordt donker en hij vervaagt voor mijn ogen

Steek gewoon een enkele vlam aan om alle schaduwen aan mijn zijde te verstrooien, mijn zijde