Tombstone (with Joe Strummer) - The Pogues, Joe Strummer

Peace And Love

Tombstone

(Jem Finer)

The night is dark, the moon is full

Across the blood red plain

Every step and every breath

Brings me nearer home

The spirits watch me on my way

They whisper on the wind

And when the dawn lights up the sky

I’ll see my land again

A hot wind blows the scrub and dust

across the barren land

Trees stand bare like skeletons

The mountains all torn down

The water holes are dry as bones

No birds are singing now

And faraway a city stands

Tombst

Night Train to Lorca

(Jem Finer)

Across the dark and dusty plain

Where scars of old dry rivers run

Night unfolds, a coal black shroud

Across the hard and stony ground

Distant stars shining bright

In the cavern of the night

All is still and silence screams

To the thunder of the Lorca train

Flaming steal swift as wind

Wires hum the rails ring

Smokestack burning fiery sparks

Rise up to the stars

Towns asleep by empty roads

Churches rise from crooked roofs

Cloaked in darkness nothing stirs

Grow smaller darker disappear

See the moon so still and cold

A million stars that shed no warmth

Your nightmares all come out to play

In the silver light

Wait for sunrise in the east

Long shadows crawl across the plain

The ghosts of night will disappear

And lay your fears to rest

Steam hissed up, the hot coals glowed

The furnace blazed, the wheels they rolled

On tracks of iron, straight and cold

The silver moonlight danced

The flames are in the fireman’s eye

Orange in the engines glow

Gleaming pistons whirling cranks

Wait for dawn the rooster’s crow

Vrede en liefde

Grafsteen

(Jem Fijner)

De nacht is donker, de maan is vol

Over de bloedrode vlakte

Elke stap en elke ademhaling

Brengt me dichter bij huis

De geesten houden me in de gaten onderweg

Ze fluisteren op de wind

En wanneer de dageraad de lucht verlicht

Ik zal mijn land weer zien

Een hete wind blaast het struikgewas en het stof

over het dorre land

Bomen staan ​​kaal als skeletten

De bergen zijn allemaal afgebroken

De watergaten zijn zo droog als botten

Er zingen nu geen vogels

En ver weg staat een stad

graftombe

Nachttrein naar Lorca

(Jem Fijner)

Over de donkere en stoffige vlakte

Waar littekens van oude droge rivieren stromen

De nacht ontvouwt zich, een kolenzwarte lijkwade

Over de harde en steenachtige grond

Verre sterren schijnen helder

In de grot van de nacht

Alles is stil en stilte schreeuwt

Op het gedonder van de Lorca-trein

Vlammend stelen snel als wind

Draden zoemen de rails ring

Schoorsteen brandende vurige vonken

Stijg op naar de sterren

Slapende steden bij lege wegen

Kerken rijzen uit scheve daken

Gehuld in duisternis beweegt er niets

Kleiner worden donkerder verdwijnen

Zie de maan zo stil en koud

Een miljoen sterren die geen warmte afgeven

Je nachtmerries komen allemaal uit om te spelen

In het zilveren licht

Wacht op zonsopgang in het oosten

Lange schaduwen kruipen over de vlakte

De geesten van de nacht zullen verdwijnen

En leg je angsten te rusten

Stoom siste omhoog, de hete kolen gloeiden

De oven brandde, de wielen rolden

Op ijzeren sporen, recht en koud

Het zilveren maanlicht danste

De vlammen zijn in het oog van de brandweerman

Oranje in de motoren gloeit

Glanzende zuigers wervelende krukken

Wacht op het ochtendgloren, de kraai van de haan