Flatline - The Murder of My Sweet

Would you say time hasn’t changed us?

We stayed the same until it broke us

Unaware we became strangers

We noticed the danger

But still kept on going on like two drones

Like Tim Man loses his heart

Hey, I’ve learned to love mistkes

I thought it was insane

The constant stormy days

Hey, we broke beyond repair

So obviously we can’t delay

The flatline of our pain

It used to feel like walking on water

Now the closest thing is the opening a bottle

When life in full throttle

Comes and hits you in the face without shame

Like Tin Man loses his heart

Hey, I’ve learned to love mistkes

I thought it was insane

The constant stormy days

Hey, we broke beyond repair

So obviously we can’t delay

The flatline of our pain

The devil lives in the details you know

Collecting points and draws the line somehow

What’s once lost will never be found

Hey, I’ve learned to love mistkes

I thought it was insane

The constant stormy days

Hey, we broke beyond repair

So obviously we can’t delay

The flatline of our pain

No one must know

No one must hear of our pain

Zou je zeggen dat de tijd ons niet heeft veranderd?

We bleven hetzelfde totdat het ons brak

Niet wetende dat we vreemden werden

We hebben het gevaar opgemerkt

Maar gingen nog steeds door als twee drones

Alsof Tim Man zijn hart verliest

Hé, ik heb geleerd om van mistkes te houden

Ik dacht dat het krankzinnig was

De constante stormachtige dagen

Hé, we zijn onherstelbaar kapot gegaan

Dus natuurlijk kunnen we niet uitstellen

De flatline van onze pijn

Vroeger voelde het alsof je op water liep

Nu komt het openen van een fles het dichtst in de buurt

Wanneer het leven op volle toeren draait

Komt en slaat je in het gezicht zonder schaamte

Zoals Tin Man zijn hart verliest

Hé, ik heb geleerd om van mistkes te houden

Ik dacht dat het krankzinnig was

De constante stormachtige dagen

Hé, we zijn onherstelbaar kapot gegaan

Dus natuurlijk kunnen we niet uitstellen

De flatline van onze pijn

De duivel leeft in de details die je kent

Punten verzamelen en op de een of andere manier de lijn trekken

Wat ooit verloren is gegaan, wordt nooit meer gevonden

Hé, ik heb geleerd om van mistkes te houden

Ik dacht dat het krankzinnig was

De constante stormachtige dagen

Hé, we zijn onherstelbaar kapot gegaan

Dus natuurlijk kunnen we niet uitstellen

De flatline van onze pijn

Niemand mag het weten

Niemand mag van onze pijn horen