Black September - The Murder of My Sweet

You can’t kill my heart, it’s dead

Oh don’t try to guess my name

It’s way more than trick or treat

I’m from hell no damn picnic

They say evil leads nowhere

But see there it got me here

I bet you can fall for me

Just as easy as pretty please

I must fight you with me the strengths of hundred thousand gods

I’m afraid if I look at you I might turn to stone

Look straight in my eyes

We cannot linger this black september

I’m tired of lusting cause of you

We can not prevail come down November, December

I’m telling you now

We cannot continue this charade no

So much to loose, nothing to win

Unless, unless we’re both cut

So they lived ever happily

But that’s not written for me

Kings and Queens should always be

Like the fairytales we read

Its ironic how forbidden fruit

Always grows in knowledge trees

Just a bite won’t hurt a bit

We will share like lions will

I must fight you with the strengths of hundred thousand gods

Oh Sometimes when you loose, you win

I’m afraid if I look at you I might turn to stone

The cut is so deep

It feels like a winter always grows inside of me

My lips are dry shut

But yet your soft kiss bitterly liberating me

My hands are so cold

I can’t wait until you will be holding them again

The cut is so deep

It’s feeding my hunger for your skin against my skin

I can’t let you go

Monday always starts up with a bang

Tuesday always ends up with an accident

Waiting for the black September

Hope that my body does not dismember

Je kunt mijn hart niet doden, het is dood

Oh, probeer mijn naam niet te raden

Het is veel meer dan trick or treat

Ik kom uit de hel, geen verdomde picknick

Ze zeggen dat het kwaad nergens toe leidt

Maar kijk, het heeft me hier gebracht

Ik wed dat je voor me kunt vallen

Net zo eenvoudig als mooi alstublieft

Ik moet met je vechten tegen de krachten van honderdduizend goden

Ik ben bang dat als ik naar je kijk, ik in steen zou veranderen

Kijk recht in mijn ogen

We kunnen niet blijven hangen deze zwarte september

Ik ben het begeerte van jou beu

We kunnen niet zegevieren in november, december

Ik zeg het je nu

We kunnen deze poppenkast niet voortzetten nee

Zoveel te verliezen, niets te winnen

Tenzij, tenzij we allebei besneden zijn

Dus ze leefden ooit gelukkig

Maar dat is niet voor mij geschreven

Koningen en koninginnen zouden altijd moeten zijn

Zoals de sprookjes die we lezen

Het is ironisch hoe verboden fruit

Groeit altijd in kennisbomen

Een hapje kan geen kwaad

We zullen delen zoals leeuwen dat doen

Ik moet tegen je vechten met de krachten van honderdduizend goden

Oh soms als je verliest, win je

Ik ben bang dat als ik naar je kijk, ik in steen zou veranderen

De snee is zo diep

Het voelt alsof er altijd een winter in mij groeit

Mijn lippen zijn droog dicht

Maar toch bevrijdt je zachte kus me bitter

Mijn handen zijn zo koud

Ik kan niet wachten tot je ze weer vasthoudt

De snee is zo diep

Het voedt mijn honger naar jouw huid tegen mijn huid

Ik kan je niet laten gaan

Maandag begint altijd met een knal

Dinsdag eindigt altijd met een ongeluk

Wachten op de zwarte september

Ik hoop dat mijn lichaam niet uiteenvalt