Never Tell a Woman Yes - The Monkees

Oh my, my, my-

In a dusty caravan

Was a girl with a golden tan

And she asked me if I was headed to the east

I politely stepped a side and said I did not need a ride

That I’d rather take my chances with the heat

Well, when she turned and walked away

I saw my big mistake

There were jewels on her body oh-so-rare

Had it been another day I just might have rode away

With that woman riding off to God-knows-where

So the years they came and went

And found me living in a tent

Far above a little marble stream

And it may have been the light that shone out through the night

That attracted the hand scratching on my screen

When I cautiously looked out through the night

There was no doubt

That the owner of that hand was that girl

So I bid her do come in

And I’ll open up a tin

If you’ll tell me 'bout your trip around the world

Well, she said,"If you think back

To the first time that we passed

I’m sure you’ll picture me in all my jewels

It was shortly after then that I ran into another man

And I asked him the same question I asked you

But now he he didn’t refuse

And he took off of both his shoes

And climbed abord mu east-bound caravan

In the twinkling of the night

He knocked me off the side

And left me there for dead upon the sand

And I thought I was done

Lying naked in the sun

When much to my surprise, who should pass?

But this old friend of yours

He said he knew you from the wars

And I told him that I thought you’d headed west

Well, he said he should have known

'Cause you like to be alone

And that’s the time I knew you were my one

So I asked him for a ride

Just to get here by your side

And stay here above this stream

Out of the sun"

Well, we sat quite for a while

And I began to smile

Well it’s strange but I don’t care

And some nights when I’m at rest

I wonder if I’d said, «yes»

Would she have come to me from God knows where

Or would I have been the one to leave her lying in the sun

And then ended up with only precious stones

Or would the woman in my arms be giving me her charms

If the answer that I gave her wasn’t «no»

Oh mijn, mijn, mijn-

In een stoffige caravan

Was een meisje met een gouden kleurtje

En ze vroeg me of ik naar het oosten ging

Ik stapte beleefd opzij en zei dat ik geen lift nodig had

Dat ik liever mijn kansen waag met de hitte

Nou, toen ze zich omdraaide en wegliep

Ik zag mijn grote fout

Er waren juwelen op haar lichaam, oh-zo-zeldzaam

Als het een andere dag was geweest, was ik misschien weggereden

Met die vrouw die wegrijdt naar God-weet-waar

Dus de jaren dat ze kwamen en gingen

En vond me wonen in een tent

Ver boven een kleine marmeren stroom

En het kan het licht zijn geweest dat door de nacht scheen

Dat trok de hand aan die op mijn scherm krabde

Toen ik voorzichtig door de nacht keek

Er was geen twijfel mogelijk

Dat de eigenaar van die hand dat meisje was

Dus ik bied haar aan om binnen te komen

En ik maak een blikje open

Als je me over je wereldreis vertelt

Nou, ze zei: "Als je terugdenkt

Naar de eerste keer dat we geslaagd zijn

Ik weet zeker dat je me in al mijn juwelen zult zien

Kort daarna kwam ik een andere man tegen

En ik stelde hem dezelfde vraag als ik jou vroeg

Maar nu weigerde hij niet

En hij deed zijn beide schoenen uit

En klom aan boord van een caravan naar het oosten

In het fonkelen van de nacht

Hij sloeg me van de kant

En liet me daar voor dood achter op het zand

En ik dacht dat ik klaar was

Naakt in de zon liggen

Wanneer tot mijn verbazing, wie moet er passeren?

Maar deze oude vriend van je

Hij zei dat hij je kende van de oorlogen

En ik vertelde hem dat ik dacht dat je naar het westen ging

Nou, hij zei dat hij het had moeten weten...

Omdat je graag alleen bent

En dat was de tijd dat ik wist dat jij de mijne was

Dus ik vroeg hem om een ​​ritje

Gewoon om hier aan uw zijde te komen

En blijf hier boven deze stream

Uit de zon'

Nou, we zaten een tijdje stil

En ik begon te glimlachen

Nou, het is vreemd, maar het kan me niet schelen

En sommige nachten als ik in rust ben

Ik vraag me af of ik 'ja' had gezegd

Zou ze naar me toe zijn gekomen van God weet waar?

Of zou ik degene zijn geweest die haar in de zon had laten liggen?

En eindigde met alleen edelstenen

Of zou de vrouw in mijn armen me haar charmes geven?

Als het antwoord dat ik haar gaf niet "nee" was