The Opposite Of Coffee - The Lucksmiths

She gets a haircut every June

On a kitchen chair

Last year it couldn’t come too soon

Now she couldn’t care

Her mind is otherwise occupied

She sits cross-legged on the floor

In an A-line skirt

But she’d make a beeline for the door

If it was up to her

When the autumn leaves

Then the winter settles in

And sometimes it seems

As though that overcoat’s her second skin

She often speaks so softly

She sends me to sleep

She’s the opposite of coffee

She’s the last thing I need first thing in the morning

When the autumn leaves

Then the winter settles in

And sometimes it seems

As though that overcoat’s her second skin

Everything she says ends softer than it starts

So few of her sentences end in exclamation marks

She starts talking, I start yawning

She’s the last thing I need first thing in the morning

Ze wordt elke juni geknipt

Op een keukenstoel

Vorig jaar kon het niet te vroeg komen

Nu kon het haar niets schelen

Haar geest is anders bezig

Ze zit in kleermakerszit op de grond

In een A-lijn rok

Maar ze zou snel naar de deur gaan

Als het aan haar ligt

Wanneer de herfstbladeren

Dan breekt de winter aan

En soms lijkt het

Alsof die overjas haar tweede huid is

Ze praat vaak zo zacht

Ze stuurt me in slaap

Ze is het tegenovergestelde van koffie

Zij is het laatste wat ik 's ochtends als eerste nodig heb

Wanneer de herfstbladeren

Dan breekt de winter aan

En soms lijkt het

Alsof die overjas haar tweede huid is

Alles wat ze zegt eindigt zachter dan het begint

Zo weinig van haar zinnen eindigen op uitroeptekens

Ze begint te praten, ik begin te gapen

Zij is het laatste wat ik 's ochtends als eerste nodig heb